O proporcji kalk i zapożyczeń właściwych w polszczyźnie

Obserwacja Borisa Unbegauna, że wśród języków słowiańskich jedne (czeski, łużycki, słoweński, chorwacki) mają większą skłonność do kalk niż inne (polski, rosyjski, bułgarski, serbski), wydaje się trafna i jest chyba powszechnie akceptowana przez slawistów. Mimo to w 120 lat od urodzin tego badacza wciąż nie wiadomo, jaki jest udział kalk w ogólnej liczbie zapożyczeń leksykalnych w poszczególnych językach słowiańskich. Niniejszy artykuł, czerpiący dane z trzech źródeł, ma na celu oszacowanie proporcji kalk do zapożyczeń właściwych w polszczyźnie. Zwraca też uwagę na trudności – materiałowe i metodologiczne – na jakie natrafia tak postawione zadanie.