Rozwój kompetencji grzecznościowej w L2. Studium komparatywne polsko-niemieckiej etykiety językowej

Grzeczność jest ważnym elementem w codziennych interakcjach komunikacyjnych. W zależności od naszej kompetencji grzecznościowej, tj. w zależności od zdolności wybierania właściwej strategii grzecznościowej w danym kontekście, w danej sytuacji i z danym partnerem, jesteśmy oceniani na płaszczyźnie społecznej jako osoby „(nie)kulturalne”, „(nie)wyedukowane”, „(nie)należące do grupy” lub nawet „obce”. Ta ocena dotyczy nie tylko naszej skuteczności komunikacyjnej, lecz także naszego statusu i miejsca w hierarchii społecznej, a więc naszego prestiżu. Zdolność wyboru właściwej strategii grzecznościowej nie ogranicza się wyłącznie do środków werbalnych (od prostych formuł grzecznościowych do bardzo złożonych, niebezpośrednich aktów mowy), lecz zawiera bardzo wiele środków komunikacyjnych niewerbalnych (gesty, wyraz twarzy, proksemika, ruchy ciała). „Kompetencja grzecznościowa” jest więc bardzo ważnym komponentem ogólnej kompetencji komunikacyjnej i bardziej szczegółowej dyskursywnej . Jest to kompetencja, w skład której wchodzi nie tylko wiedza językowa i kulturowa, lecz także wiele „soft skills” (zdolności miękkie) oraz empatia. Właściwe opanowanie form grzecznościowych w języku obcym, tj. nabycie obcej kompetencji grzecznościowej, stanowi problem dla uczących się. Także w przypadku wysokiego poziomu opanowania języka dochodzi do błędów w użyciu form grzecznościowych w języku obcym.