Analiza sezonowych zmian kondycji roślinności Parku Narodowego Serengeti na podstawie danych satelitarnych Sentinel-2 w latach 2019-2023

Celem niniejszej pracy było określenie kondycji roślin Parku Narodowego Serengeti w Tanzanii w ciągu roku ze szczególną uwagą na sezonowość pory suchej i deszczowej. Analiza objęła cztery okresy: marzec-kwiecień (wówczas występuje maksimum sumy opadów atmosferycznych w roku), czerwiec-lipiec (minimum sumy opadów), wrzesień-październik (koniec pory suchej) oraz listopad-grudzień (znaczny wzrost sumy opadów, początek pory deszczowej). Do badania wykorzystano dane Sentinel-2 oraz wyniki klasyfikacji pokrycia terenu Dynamic World, przy użyciu Google Earth Engine. Analiza obejmowała zobrazowania z lat 2019-2023. W celu uzyskania jak najlepszej jakości zobrazowań, dane Sentinel-2 wybrano według najmniejszego zachmurzenia, a ewentualne artefakty usunięto maską zachmurzenia i cieni chmur. Kondycję roślin określono za pomocą wskaźników Normalized Difference Vegetation Index (NDVI) oraz Normalized Difference Infrared Index (NDII) obliczonych na wspomnianych powyżej jakościowych danych teledetekcyjnych. Otrzymano tym samym 4344 uśrednionych wartości wskaźników dla czterech klas pokrycia terenu w czterech okresach w roku. Wyniki analizy zaprezentowano przy pomocy wykresów pudełkowych oraz słupkowych i porównano je z innymi opracowaniami. Badanie pozwoliło na określenie typów roślinności najbardziej narażonych na sezonowe zmiany opadów atmosferycznych w regionie Parku Narodowego Serengeti. Udowodniono także przydatność metod teledetekcyjnych w sezonowych analizach kondycji roślinności obszaru Afryki Wschodniej.