Przywiązanie do miejsca u migrantów wewnętrznych mieszkających w Warszawie

W obecnym świecie zmiana miejsca zamieszkania staje się coraz bardziej dostępna, a co za tym idzie, rośnie liczba migrantów. Mimo znacznie większej liczby migrantów wewnętrznych niż zewnętrznych, to migracja zewnętrzna jest głównym przedmiotem zainteresowania badaczy. Tymczasem, badanie zjawiska migracji wewnętrznej jest istotne dla zrozumienia powodów zmian miejsca zamieszkania Polaków, ich potrzeb, które mogą nie być spełniane w miejscach pochodzenia i tym samym dla poprawy jakości życia ludzi w regionach odpływowych. Młodzi ludzie, opuszczając rodzinne strony, modyfikują swoje przywiązanie do miejsca pochodzenia oraz wytwarzają nowe – do miejsca emigracji. Praca stanowi próbę eksploracji przywiązania do Warszawy i miejsca pochodzenia oraz tożsamości lokalnej u młodych migrantów wewnętrznych w Polsce. Badanie miało na celu bliższe przyjrzenie się doświadczeniom młodych migrantów, powodom ich emigracji, oraz ich relacjom z miejscami. Przeprowadzono częściowo ustrukturyzowane wywiady z jedenaściorgiem rozmówców, którzy przybyli do Warszawy z różnych stron Polski i mieszkali w stolicy przynajmniej rok. Na podstawie analizy tematycznej wyłoniono cztery główne tematy: prawdziwość/rodowitość, poczucie własności miejsca, niedopasowanie do miejsca pochodzenia i kategorię domu. Rozmówcy stosowali różne kryteria przy określaniu przynależności lokalnej – opierające się na urodzeniu w danym miejscu jak i wyznawanych wartościach, przy czym część osób nie potrafiła określić, co sprawia, że ktoś jest prawdziwym warszawiakiem. Wyniki badań wskazują na to, że relacja z miejscem zamieszkania może wynikać z dopasowania do miejsca (fit to environment) na jednym bądź wielu wymiarach (goal fit, social fit, self-concept fit), z kolei relacja z miejscem pochodzenia może być utrzymana dzięki narzuconej tożsamości lokalnej, mieszkających tam rodzinie i bliskich, a także kolektywnemu poczuciu własności miejsca.

In today’s increasingly interconnected world, the ease of relocation has contributed to a significant rise in migration. Although there are far more internal migrants compared to external migrants, it is the latter that tends to attract the majority of researchers’ attention. Nonetheless, the examination of internal migration is crucial for understanding the motivations behind why individuals in Poland relocate, identifying unmet needs in their regions of origin, and ultimately enhancing the quality of life for those in outflow areas. Young individuals, in particular, when departing from their hometowns, tend to reshape their connections to their places of origin while forming new attachments to their destinations. This paper seeks to investigate the dynamics of attachment to Warsaw and the migrants' original locales, as well as their local identity among young internal migrants in Poland. The study focuses on the experiences of these young migrants, their motivations for moving, and their relationships with various places. To gather insights, semi-structured interviews were conducted with eleven participants who had relocated to Warsaw from different regions of Poland and had resided in the capital for a minimum of one year. Through thematic analysis, four predominant themes emerged: authenticity/indigenousness, collective psychological ownership, misfit with place of origin, and the concept of home. Participants employed diverse criteria in articulating their sense of local belonging, which ranged from birthplace to values, resulting in variability in definitions of what constitutes a true Varsovian. The findings suggest that individuals’ relationships with their current places of residence may arise from a fit with the environment across various dimensions—such as goal fit, social fit, and self-concept fit — while connections to their places of origin may be preserved through a collectively imposed local identity, familial ties, and a collective psychological ownership.