Nowa ziemia obiecana. Raport badawczy na temat procesów urbanizacyjnych na Białołęce

Białołęka to nowa część miasta, powstała niemal od podstaw, nie w sensie administracyjnym, ani też historycznym (jako część miasta istnieje od bardzo dawna), lecz w kontekście procesów urbanizacyjnych, przedefiniowujących przedmieścia w miejską tkankę lub też rozciągających Białołękę między kompozycją właściwą dla terenów miejskich, a taką, która przestrzennie i społecznie nawiązuje do charakteru przedmieść. Po drugie, Białołęka powstała za sprawą rozwoju kapitalizmu w Polsce. Z pewnością, znakomicie reprezentuje przestrzenną logikę epoki postfordyzmu – tereny niegdyś przemysłowe lub przeznaczone na przemysłowe zamieniane są w przestrzenie mieszkalne bądź usługowe. Po trzecie i być może najważniejsze – na Białołęce, pomimo wielu, opisywanych także w tym raporcie pułapek społecznych, przestrzennych i instytucjonalnych, spotyka się ludzi mających nadzieję. Jak wygląda zastana rzeczywistość przestrzenna, polityczna, rynek nieruchomości i rozkład usług publicznych, a przede wszystkim -– kompozycja społeczna poszczególnych części Białołęki? Rozpoczęliśmy od perspektywy mikrospołecznej. Mając na uwadze obserwacje ze wspomnianych obszarów, staraliśmy się dostrzec, jak społeczności zdolne są kształtować własne otoczenie (nie tylko mu podlegać). Dochodząc do poziomu makroanalizy, postanowiliśmy z kolei zestawić bardziej ogólne procesy rynkowe z sytuacją na Białołęce.