Doświadczenia w relacjach w dzieciństwie a objawy depresji w dorosłości

Zaburzenia depresyjne są jednym z najczęściej występujących problemów zdrowotnych na świecie. W pracy podjęto próbę zastanowienia się jakie znaczenie dla rozwoju choroby w dorosłości mają doświadczenia w relacjach w dzieciństwie i charakter więzi wytworzonej w tym okresie. Celem niniejszej pracy jest poznanie charakterystyki i różnic w doświadczeniach w relacjach w dzieciństwie a objawami depresji między osobami z diagnozą depresji a tymi bez. Przeprowadzono badanie kwestionariuszowe nad zmienną objawów depresji, doświadczenia w relacjach w dzieciństwie oraz przywiązania na próbie 241 osób w przedziale wiekowym 18 – 50 lat. Wyniki badań własnych potwierdziły zależność między doświadczeniami w relacjach w dzieciństwie a rozwojem depresji w dorosłości. Czynnikiem sprzyjającym rozwojowi depresji jest przede wszystkim przywiązanie o charakterze pozabezpiecznym. Badania pokazują, że charakter więzi wytworzonej w dzieciństwie ma znaczenie dla zdrowia psychicznego jednostki, funkcjonowania społecznego oraz posiadanych umiejętności i zasobów osobistych, które przenoszone są do funkcjonowania w dorosłości.