Egzekucja orzeczeń w sprawach o naruszenie dóbr osobistych po nowelizacji z 2023 roku

Tematem pracy jest egzekucja orzeczeń w sprawach o ochronę dóbr osobistych po zmianach wprowadzonych do Kodeksu postępowania cywilnego w 2023 roku. Ze względu na zakres wprowadzonych zmian, praca w znacznej mierze poświęcona jest egzekucji usunięcia skutków naruszenia dóbr osobistych w postaci oświadczenia odpowiedniej treści i w odpowiedniej formie. W 2023 roku ustawodawca, dodając §4 do art. 1050 k.p.c., wprost zakwalifikował oświadczenie odpowiedniej treści i w odpowiedniej formie jako czynność niezastępowalną, wprowadzając przy tym kilka odrębności względem klasycznego modelu egzekucji czynności niezastępowalnych, co stało się przedmiotem rozważań doktryny i orzecznictwa nad efektywnością ochrony dóbr osobistych w aktualnym systemie prawnym. Celem ukazania istoty tematu, zostały wyjaśnione podstawowe pojęcia związane z tematem oraz przedstawione sposoby i rodzaje egzekucji, jakie były przypisywane do egzekucji złożenia takiego oświadczenia przed nowelizacją z 2023 roku. Następnie, scharakteryzowane zostały istotne zmiany w kontekście tematu pracy, zwracając uwagę na sposób ich uzasadnienia przez projektodawcę. W końcu przedstawiono najważniejsze głosy w doktrynie oraz orzecznictwie, jakie pojawiły się w stosunku do wprowadzonych zmian oraz wskazano na możliwe alternatywne sposoby efektywnego usunięcia skutków naruszenia dobra osobistego w aktualnym systemie prawnym. W zakończeniu, autorka dzieli się własną opinią oraz spostrzeżeniami dotyczącymi ochrony dóbr osobistych w aktualnym systemie prawnym.

The subject of the thesis is the enforcement of judgments in personal interests’ infringement cases after the amendments introduced to the Code of Civil Procedure in 2023. Due to the scope of the amendments, the thesis is largely devoted to the enforcement of the removal of personal interest in the form of a statement of appropriate content and form. In 2023, the legislator, by adding § 4 to the Article 1050 of the Code of Civil Procedure, explicitly qualified a statement of appropriate content and form as a non-substitutable action, while introducing several distinctions in relation to the classic model of enforcement of non-substitutable actions, which has become the subject of doctrinal and case law considerations on the effectiveness of the protection of personal interests in the current legal system. In order to show the essence of the subject, the author explains the basic concepts related to the topic, as well as presents the ways and types of enforcement that were attributed to the enforcement of making such a statement before the 2023 amendment. Next, the author characterises the amendments, which are relevant to the topic of the work, highlighting the way in which they were justified by the drafters. Finally, the author presents the most important views in doctrine and jurisprudence that have emerged in relation to the introduced amendments and identifies possible alternative ways of effectively removing the consequences of a violation of a personal interest in the current legal system. In conclusion, the author shares her own opinion and observations concerning the protection of personal interests in the current legal system.