Fundacja Poparcia Publicznej Dyplomacji im. A. Gorczakowa jako element rosyjskiej soft power

Praca analizuje działalność Fundacji Poparcia Publicznej Dyplomacji im. A.Gorczakowa, założonej w 2010 roku w celu promowania rosyjskiej soft power na arenie międzynarodowej. Przykłady historyczne wskazują, że elementy „miękkiej siły” były obecne już w starożytności, jednak w nowoczesnej polityce globalnej, Rosja opracowała swoją specyficzną wizję tego pojęcia, odmienną od amerykańskiego modelu zaproponowanego przez J. Nye’a. Rosyjska soft power koncentruje się na pragmatyzmie, manipulacji i tworzeniu wizerunku potęgi, jednocześnie adaptując narzędzia propagandowe, aby wspierać interesy geopolityczne na arenie międzynarodowej, szczególnie w krajach byłego ZSRR. Ważnym elementem jej realizacji jest Fundacja А.Gorczakowa, główny cel jakiej polega na wspieraniu rosyjskiej dyplomacji publicznej poprzez organizowanie wydarzeń kulturalnych, edukacyjnych oraz przyznanie grantów organizacjom pozarządowym dla promowania pozytywnego wizerunku Rosji za granicą. Działalność Fundacji, choć oficjalnie niezależna, jest ściśle powiązana z Ministerstwem Spraw Zagranicznych Rosji i nadzorowana przez najwyższe elity polityczne. Ponadto instytucja posiada również ukryte cele związane z rosyjskimi służbami specjalnymi w ramach wojny hybrydowej. Przedstawiciele Fundacji i zwerbowani przez nich członkowie Klubu Gorczakowa włączają się w szerzenie prorosyjskich narracji i wpływanie na procesy polityczne, w Europie Środkowo-Wschodniej, krajach bałtyckich, na Bałkanach oraz w Azji Centralnej i na Kaukazie. Pracę kończy analiza zmian w geostrategicznych kierunkach działalności poprzez rozszerzenie wpływów na kraje Afryki Podrównikowej i Ameryki Łacińskiej w kontekście sankcji nałożonych na Fundację A. Gorczakowa po rozpoczęciu przez Rosję pełnoskalowych działań wojennych przeciwko Ukrainie w 2022 roku.

The work analyzes the activities of the Alexander Gorchakov Public Diplomacy Fund, established in 2010 to promote Russian soft power in the international arena. Historical examples indicate that the elements of soft power were already present in antiquity, but in modern global politics, Russia has developed its own specific vision of this concept, different from the American model proposed by J. Nye. Russian soft power focuses on pragmatism, manipulation and creating an image of power, while adapting propaganda tools to support geopolitical interests in the international arena, especially in the countries of the former USSR. An important element of its implementation is the Gorchakov Fund, the main goal of which is to support Russian public diplomacy by organizing cultural and educational events and awarding grants to non-governmental organizations to promote a positive image of Russia abroad. The Fund's activities, although officially independent, are closely linked to the Ministry of Foreign Affairs of Russia and supervised by the highest political elites. In addition, the institution also has hidden goals related to Russian special services as part of hybrid warfare. Representatives of the Fund and members of the Gorchakov Club recruited by them are involved in spreading pro-Russian narratives and influencing political processes in Central and Eastern Europe, the Baltic countries, the Balkans, Central Asia and the Caucasus. The work ends with an analysis of changes in the geostrategic directions of activity by expanding influence to the countries of Equatorial Africa and Latin America in the context of sanctions imposed on the Gorchakov Fund after Russia began full-scale military operations against Ukraine in 2022.