Miasta, miejsca, wędrówki. Spacjalne aspekty „Starej Ziemi” Jerzego Żuławskiego

Celem niniejszej pracy jest analiza różnych spacjalnych aspektów Starej Ziemi Jerzego Żuławskiego. Zarysowanie tła historycznego dotyczącego literackiego przedstawienia ośrodków miejskich oraz interpretacja przedstawionych w powieści miast – Asuan, Warszawy i Rzymu, ze szczególnym zwróceniem uwagi na opozycję pomiędzy miejscami centralnymi a peryferiami, służy odpowiedzi na pytanie, jakie znaczenia może przekazywać dane ukształtowanie topograficzne w tekście. Ważnym aspektem pracy jest także ukazanie, jak przestrzeń oddziałuje na różne postaci w powieści. Z tego powodu jedną z części rozprawy stanowi analiza wędrówek bohaterów, wyróżniony został także ich stosunek do konkretnego obszaru. Autorka w centrum wywodu umieszcza utwór Stara Ziemia, aby jednak pełniej ukazać złożoność powieści zdecydowała się na zestawienie ostatniej części Trylogii księżycowej z tą otwierającą cykl – Na srebrnym globie. Analizę uzupełniają także odwołania do esejów Żuławskiego, które stanowią świadectwo oddziaływania światopoglądu pisarza na treść utworu. W pracy zostały zawarte nawiązania do współczesnych koncepcji dotyczących przestrzeni, dzięki czemu rozważania sytuują powieść wobec najnowszych badań w tej dziedzinie.