DORADCA PODATKOWY (JAKO ZAWÓD ZAUFANIA PUBLICZNEGO)

Profesja doradcy podatkowego w ostatnich latach znacząco zyskuje na atrakcyjności z roku na rok, ponieważ przede wszystkim przyciąga wielu potencjalnych klientów poszukujących wsparcia w obszarze podatków. Rosnąca popularność tego zawodu jest implikacją nieustannego rozwoju i komplikacją regulacji podatkowych, co prowadzi do zwiększania się obciążeń i obowiązków podatkowych dla obywateli. W obliczu tych zmian, pojawia się zasadne pytanie o model prawny regulujący wykonywanie danego zawodu oraz o to, czy istniejące ramy prawne w wystarczającym stopniu chronią interes osób korzystających z usług doradztwa podatkowego. Niniejsza praca podejmuje próbę zbadania tej kwestii, analizując zawód doradcy podatkowego przez pryzmat koncepcji zawodów zaufania publicznego. Przeprowadzona analiza opiera się na szczegółowym przeglądzie ustawy o doradztwie podatkowym, która kreuje zasady wykonywania tej profesji, uzupełnionym o odpowiednie orzecznictwo oraz literaturę z dziedziny prawa podatkowego. Na tej podstawie określono charakterystyczne cechy zawodów zaufania publicznego, omówiono status prawny doradcy podatkowego oraz zasady funkcjonowania samorządu zawodowego zrzeszającego omawianą grupę profesjonalistów. Przeprowadzona charakterystyka tego zawodu pozwala wysnuć wniosek, iż zawód doradcy podatkowego w pełni wpisuje się w definicję zawodów zaufania publicznego, czego konsekwencją są pewne przywileje, ale również szczególna odpowiedzialność wobec społeczeństwa.