Taniec w polskiej sztuce awangardowej na przykładzie prac Władysława Roguskiego i Jana Hrynkowskiego

Celem pracy jest analiza motywu tańca w polskiej sztuce awangardowej, na przykładzie twórczości Władysława Roguskiego i Jana Hrynkowskiego. Autorka, śledząc zmiany jakie zachodziły w dziedzinie tańca w badanym okresie pokazuje, w jaki sposób wymienieni artyści wykorzystywali ruch, rytm i dynamikę ciała do przekazywania emocji i idei w sposób charakterystyczny dla okresu awangardy. W takim ujęciu, motyw tańca jest przejawem awangardowego dążenia do przekraczania granic tradycyjnych form wyrazu, stając się jednocześnie jednym z symboli wolności i emancypacji.

The aim of the work is to analyze the motif of dance in Polish avant-garde art, using the work of Władysław Roguski and Jan Hrynkowski as an example. The author, following the changes that occurred in the field of dance in the period under study, shows how the aforementioned artists used movement, rhythm and body dynamics to convey emotions and ideas in a way characteristic of the avant-garde period. In this approach, the motif of dance is a manifestation of the avant-garde desire to cross the boundaries of traditional forms of expression, simultaneously becoming one of the symbols of freedom and emancipation.