Kryzys władzy i etniczne przebudzenie. Zmiany kulturalne i społeczne w Azerbejdżanie w epoce Chruszczowa

Artykuł skupia się na analizie głównych elementów destalinizacji w Azerbejdżanie w epoce Chruszczowa, która charakteryzowała się wzmożeniem aktywności kierownictwa władz partyjnych w dziedzinie społeczno-kulturowej. Praca ukazuje procesy mobilizacji etnicznej zarówno elity partyjnej jak i inteligencji na rzecz odrodzenia języka azerbejdżańskiego, obrony go przed rusyfikacją oraz rewizji problemu natsional-uklonizmu (odchylenia). Celem artykułu jest udzielenie odpowiedzi na pytanie, czy dążenie do azerbejdżanizacji życia publicznego wynikało z "ideałów" władz republiki, czy z dostosowania do warunków polityki "odwilży" Chruszczowa. W związku z tym praca jest próbą odpowiedzi, jak to było możliwe, że inteligencja, wywodząca się z tego samego ustroju polityczno-gospodarczego, przeżyła konflikt z władzą, opowiadając się za odbudową elementów narodowego państwa w ramach ideologii komunistycznej. W nawiązaniu do tak sformułowanego problemu badawczego artykuł stawia tezę, że w odróżnieniu od inteligencji, kierownictwo partyjne w zasadzie odtwarzało w Azerbejdżanie trendy polityki Chruszczowa.