Konflikty społeczne w przestrzeni publicznej Warszawy a wizje rozwoju miasta

W pracy przedstawione zostało spojrzenie na miasto z perspektywy konfliktów i wizji rozwoju. Większość dostępnych badań pokazuje konflikty przez pryzmat interesów, typów, płaszczyzn, strategii i taktyk stosowanych przez interesariuszy bądź sposobów ich rozwiązywania. Poszerzenie zakresu pola badawczego wokół konfliktów i uwypuklenie relacji między konfliktami a kwestią rozwoju ma charakter eksploracyjny. Takie podejście pozwala na określenie nowych, bądź dotychczas niewystarczająco dostrzeganych, związków między konfliktami rozgrywającymi się w przestrzeni publicznej a ideą oddolnej partycypacji mieszkańców w zarządzaniu miastem. Celem pracy jest pokazanie sytuacji konfliktowej przez pryzmat różnych wizji jej uczestników dotyczących rozwoju miasta. Wizje te wpływają na oczekiwania, interesy, postawy, zachowania i decyzje w obszarze konfliktów, co z kolei zwrotnie kształtuje rzeczywistość miejską i sposób jej rozumienia, a tym samym wpływa na wizje rozwoju. Wizje odtwarzam w odniesieniu do wybranych jedenastu modelowych wizji rozwoju miast: miasto zrównoważone, miasto zielone, miasto kreatywne, Smart City, miasto 15-minutowe, miasto sprawiedliwe, miasto współzarządzane, miasto szczęśliwe, miasto inkluzywne, miasto zwarte i miasto odporne. Odnoszę się do dorobku teoretycznego wokół trzech kluczowych kategorii: miasto, rozwój i konflikt. W części empirycznej przeprowadzonych zostało dziewięćdziesiąt sześć wywiadów indywidualnych pogłębionych dotyczących szerokiej panoramy konfliktów, które rozgrywały się w przestrzeni publicznej Warszawy w latach 2015-2019. Wywiady obejmowały kwestie jakości życia mieszkańców, sposobów użytkowania miasta, kształtowania infrastruktury, nadawania znaczeń i zawłaszczanie przestrzeni symbolicznych. Interesowały mnie opinie badanych na temat konfliktów, a także potrzeby i oczekiwania związane z rozwojem miasta. Do analizy materiału empirycznego zastosowałam analizę pola semantycznego. Pracę kończą wnioski dotyczące relacji pomiędzy konfliktami a rozwojem miast, w tym w szczególności współwystępowania określonych modeli rozwoju miast z uczestnictwem w konfliktach, określenia wartości związanych z rozwojem w ramach konfliktów, konsolidacji uczestników konfliktów wokół celów rozwojowych, a także postrzegania konfliktu jako pretekstu do oceny strategii rozwojowych władz miasta.