Doświadczenie choroby i rekonwalescencji w „Zawale” Mirona Białoszewskiego

Niniejsza praca magisterska skupia się wokół Zawału Mirona Białoszewskiego. Głównym celem była analiza doświadczania choroby w warszawskim szpitalu oraz procesu rekonwalescencji w inowrocławskim sanatorium. Pracę rozpoczyna rozdział nakreślający kontekstowe tło powstania utworu oraz charakterystykę chorobowej twórczość pisarza. Wspomniane są teksty prozatorskie, takie jak „Konstancin, „Listy do Eumenid czy „Chamowo, ale i poezja, czyli późne wiersze Białoszewskiego. Druga część rozprawy dotyczy doświadczania choroby poprzez analizę odczuć podmiotu lirycznego, personelu medycznego oraz przestrzeni szpitalnej, w której Białoszewski się znajduje. Szczegółowo omówione zostało znaczenie i typy wsparcia społecznego. Trzeci rozdział dotyczy sanatorium oraz wszystkich jego elementów: opieki (lekarzy i pielęgniarek), towarzyszących bohaterowi Zawału kuracjuszy oraz przestrzeni. Zwrócono również uwagę na opisaną w utworze topografię miasta Inowrocław i zestawiono fragmenty tekstu z aktualnym stanem aglomeracji, wplatając również wykonane w maju 2024 roku zdjęcia poszczególnych obiektów.