Ius spatiale w perspektywie filozofii polityki

Praca stanowi przeglądową refleksję nad współczesną konstrukcją międzynarodowego prawa kosmicznego. Punktem odniesienia jest filozofia Carla Schmitta. W pracy artykuły Traktatu o Przestrzeni Kosmicznej skategoryzowane zostały w trzy grupy - przestrzeń, relacje i aktorzy. Każda z części odnosi się do innych elementów filozofii Schmitta - nomosu, koncepcji linii globalnych oraz kwestii regularności i nieregularności działań. Ponadto praca odnosi się do filozofii teorii umowy społecznej trzech autorów - Rousseau, Locke’a i Hobbesa oraz trzech nurtów współczesnej teorii stosunków międzynarodowych - realizmu, liberalizmu i szkoły angielskiej. Praca porusza problematykę zdefiniowania przestrzeni kosmicznej, jej obecnego sposobu użytkowania oraz prawnego ujęcia, a także konsekwencji tychże działań, zwłaszcza w świetle zakazu zawłaszczalności przestrzeni kosmicznej do faktycznego oddziaływania na tę przestrzeń zarówno przez państwa, jak i podmioty prywatne. Stawiane jest pytanie jak najwłaściwiej opisać ramy w jakich budowane są relacje pomiędzy aktorami w przestrzeni kosmicznej. Obecna jest również kwestia ujęcia w rozpoznawanych przez prawo kosmiczne aktorów uczestniczących w procesie eksploracji przestrzeni kosmicznej oraz ich faktycznej roli zarówno w procesie eksploracji tejże przestrzeni, jak i w obrazie świata proponowanym przez ius spatiale. Obecny jest również wątek sztucznej inteligencji jako elementu sprzężonego z eksploracją przestrzeni kosmicznej i mogącego mieć potencjalny wpływ na przyszły kształt politycznej rzeczywistości w tejże przestrzeni. W pracy znajduje się również wskazanie potencjalnie interesujących z perspektywy filozoficznej wątków, które nie zostały w niej ujęte takich jak kwestia wojny, czy biopolityki w kontekście eksploracji przestrzeni kosmicznej.

The work is a review of the contemporary construction of international space law. The point of reference is the philosophy of Carl Schmitt. In the work, the articles of the Outer Space Treaty are categorized into three groups - space, relations and actors. Each part refers to different elements of Schmitt's philosophy - nomos, the concept of global lines and the issue of regularity and irregularity of actions. In addition, the work refers to the philosophy of the social contract theory of three authors - Rousseau, Locke and Hobbes and three trends in the contemporary theory of international relations - realism, liberalism and the English school. The work addresses the issues of defining outer space, its current use and legal recognition, as well as the consequences of these actions, especially in the light of the prohibition of the appropriation of outer space to actually affect this space by both states and private entities. The question is asked how to most appropriately describe the framework in which relations between actors in outer space are built. There is also the issue of including actors participating in the process of space exploration in the space law and their actual role both in the process of exploring this space and in the image of the world proposed by ius spatiale. There is also the thread of artificial intelligence as an element coupled with the exploration of space and which may have a potential impact on the future shape of political reality in this space. The work also includes an indication of potentially interesting threads from a philosophical perspective, which were not included in it, such as the issue of war or biopolitics in the context of space exploration.