Une cryptoautobiographie de Kazimierz Brandys (sur Le petit livre)

Celem artykułu jest analiza Małej księgi Kazimierza Brandysa (1970) jako autobiografii napisanej przez polskiego pisarza żydowskiego pochodzenia po wydarzeniach Marca 1968 roku. Autor artykułu przyjmuje — za Janem Błońskim — tezę, że choć Brandys w żadnym miejscu nie posługuje się słowem „Żyd”, to problem etnicznego pochodzenia pisarza ma dla tego utworu znaczenie centralne i zasadnicze. Zagadnienie to jest rozpatrywane w kontekście historycznym i społecznym (kwestia asymilacji polskich Żydów) oraz psychoanalitycznym (relacja między milczeniem jako symptomem tabuizacji a sublimacją). Wnioski z interpretacji Małej księgi odnosi autor do całej twórczości Brandysa, a w szczególności do oceny jego pisarstwa w polskiej krytyce i historii literatury. Dowodzi, że krytyka jego twórczości wynika z niedostrzeżenia subwersywnego wymiaru stosowanych przez niego technik pastiszowych i innych gier z konwencją gatunkową autobiografii.