Językowy obraz śmierci – na podstawie danych słownikowych

Niniejsza praca poświęcona jest analizie językowego obrazu śmierci w polszczyźnie na podstawie danych słownikowych. W badaniu wykorzystano pojęcie oraz metodologię badań nad językowym obrazem świata (JOS). Celem pracy jest ukazanie, jak śmierć, jako zjawisko abstrakcyjne i silnie nacechowane emocjonalnie, jest konceptualizowana w języku polskim. Analizie poddano definicje słownikowe, derywaty słowotwórcze, frazeologizmy i przysłowia zawierające leksem śmierć, co pozwoliło na opisanie różnych strategii oswajania tematu śmierci oraz funkcji tego pojęcia w kulturze. Na tej podstawie zrekonstruowano profile językowego obrazu śmierci, ukazując, jak polszczyzna pomaga radzić sobie z nieuchronnością śmierci.

This thesis is dedicated to the analysis of the linguistic picture of death in the Polish language based on dictionary data. The study employs the concept and methodology of research on the linguistic worldview (JOS). The aim of the work is to show how death, as an abstract and emotionally charged phenomenon, is conceptualized in the Polish language. The analysis covers dictionary definitions, word-formation derivatives, idioms, and proverbs containing the lexeme death, which allowed for the description of various strategies of dealing with the topic of death and the function of this concept in culture. Based on this, profiles of the linguistic image of death were reconstructed, illustrating how the Polish language helps cope with the inevitability of death.