Zoochoric dispersal potential of invasive plant species cherry plum Prunus cerasifera

W niniejszej pracy prezentuję wyniki mojego badania, którego celem była ocena możliwości dyspersji śliwy wiśniowej Prunus cerasifera - obcego gatunku uznawanego w Europie środkowo-wschodniej za inwazyjny. W ramach badania przeanalizowałem zwierzęta będące potencjalnymi wektorami inwazji śliwy wiśniowej na drodze zoochorii na przedpolu Puszczy Białowieskiej, która posłużyła jako modelowy ekosystem podlegający tej inwazji. Korzystając z fotopułapek zidentyfikowałem gatunki zwierząt wchodzące w interakcję z owocami P. cerasifera zarówno w miejscach, gdzie śliwa wiśniowa już występowała, jak i w miejscach, gdzie jej inwazja jak dotąd nie nastąpiła. Korzystając z modeli regresji liniowej oceniłem wpływ zaobserwowanych gatunków, czasu spędzonego przez nie na poletkach badawczych, liczby wizyt, a także odległości od granicy lasu i najbliższych zabudowań, na potencjalną dyspersję owoców. Wykazałem, że najważniejszymi potencjalnymi wektorami inwazji były: inwazyjny jenot (Noctereutes procyonides) oraz rodzime borsuk (Meles meles), kuna (Martes martes), jeleń (Cervus ephalus) i rozmaite gatunki gryzoni. Zgodnie z wynikami mojego badania, najistotniejszym z nich jest jenot, ponieważ większość zarejestrowanych wizyt została dokonana właśnie przez osobniki należące do tego gatunku. Uzyskane przeze mnie wyniki wskazują, że interakcje pomiędzy inwazyjnymi N. procyonides i P. cerasifera mogą prowadzić do pozytywnego sprzężenia zwrotnego. Zachodzi ono w sytuacji, kiedy pozytywne interakcje między dwoma lub większą ilością inwazyjnych gatunków, wpływają na przyspieszenie tempa lub zwiększenie skali ich procesów inwazyjnych. Może to spowodować szybkie i znaczące zmian w lokalnym środowisku. Dodatkowym rezultatem mojego badania było potwierdzenie, że zwierzęta w istotny sposób preferowały poletka, w których występowały drzewa śliwy wiśniowej, od tych, w których były one nieobecne. Być może oznacza to, że zwierzęta przystosowują się do obecności tego inwazyjnego gatunku w ekosystemie, co w przyszłości prawdopodobnie wpłynie na intensyfikację procesów inwazyjnych.

In this paper, I present the results of my study aiming to assess the dispersal potential of the Cherry Plum Prunus cerasifera – an alien tree species considered invasive in Middle-East Europe. I analysed the potential vectors of invasion of the Cherry Plum via zoochory on the foreland of the Białowieża Primeval Forest being the model recipient ecosystem of this invasion. Using phototraps I identified species interacting with fruits both in places where the individuals of P. cerasifera grew, and in areas without invasion of this tree. Using linear regression methods, I assessed the influence of observed species, time spent by animals in the study plots with fruits, number of visits, as well as the distance from the forest edge, and nearest settlements, on potential fruit dispersion. I found that the most important potential vectors of P. cerasifera invasion were invasive Noctereutes procyonides, and native Meles meles, Martes martes, Cervus ephalus, and Rodentia spp., with the first species being the most crucial due to the significant prevalence of its visits in study plots. My results indicate that interactions between invasive N. procyonides and P. cerasifera may be interpreted as invasional meltdown. It occurs when positive interactions between two or more invasive species enhance invasion processes of both of them, leading to fast and significant changes in the local environment. Additionally, I found that animals demonstrated a significant preference for plots where Cherry Plum trees were present, which may indicate that they habituate to the existence of this invasive tree in the ecosystem, thus increasing the invasiveness of P. cerasifera in the future.