Dopuszczalność bezumownego wykorzystania znaku towarowego w scenografii gry wideo

Celem niniejszej pracy jest rozważenie, czy w świetle obowiązujących regulacji dotyczących ochrony znaków towarowych dopuszczalne jest bezumowne wykorzystanie znaku towarowego należącego do podmiotu trzeciego w ramach scenografii gry wideo – a jeśli tak, to w jakiej formie i okolicznościach. Punktem wyjścia do rozważań dotyczących systemu prawnego krajowego i unijnego jest analiza rozwiązań przyjętych w systemie prawa Stanów Zjednoczonych, gdzie sądy wypracowały w procesie orzeczniczym szereg kryteriów pozwalających na dokonanie oceny prawnej dopuszczalności umieszczenia znaku towarowego w scenografii gry wideo. W odniesieniu do systemu europejskiego, praca obejmuje analizę, czy wykorzystanie znaku towarowego w grze komputerowej może być traktowane jako jego użycie w obrocie handlowym, a jeśli tak – w odniesieniu do jakich towarów lub usług. Rozważono także, w ramach których postaci naruszenia prawa ochronnego na znak towarowy poszczególne formy wykorzystania mogą być kwalifikowane, a także jakich praktyk twórcy gier powinni unikać aby zminimalizować ryzyko naruszenia. Wreszcie, omówione zostały przesłanki ograniczenia praw wyłącznych, przewidziane przez przepisy unijne oraz krajowe. Ocenie poddane zostały również zmiany obowiązujących regulacji dokonane na przestrzeni ostatnich lat, mające w założeniach ustawodawcy unijnego zmierzać do zapewnienia ochrony swobody artystycznej w konflikcie z prawami wyłącznymi. Dokonano także porównania rozwiązań przyjętych w systemach unijnym oraz amerykańskim.

The purpose of this paper is to consider whether the non-contractual use of a trademark belonging to a third party as part of a video game’s environment is permissible under the current trademark protection regulations - and if so, in which form and circumstances. The starting point for the consideration of the national and EU legal system is an analysis of the solutions adopted in the US legal system, where in the process of jurisprudence the courts have developed a number of criteria allowing for the legal assessment of the admissibility of using a trademark in a video game’s environment. With regard to the EU legal system, the work includes an analysis of whether the use of a trademark in a video game can be regarded as its use in the course of trade and, if so, in relation to which goods or services. The paper also considers under which types of trade mark infringement a particular forms of use can be qualified, and which practices game developers should avoid in order to minimize the risk of infringement. Finally, the prerequisites for limiting exclusive rights provided for by EU and national regulations are discussed. Also assessed are the changes to the EU regulations that have been introduced in recent years, which were aimed at ensuring protection of artistic freedom in conflict with exclusive rights. The paper also includes a critical comparison of solutions adopted in the EU and US legal systems.