Przestępstwo niegospodarności w polskim prawie karnym (art. 296 k.k.)

Celem pracy jest kompleksowe scharakteryzowanie przestępstwa niegospodarności stypizowanego w art. 296 k.k. z uwzględnieniem historycznoprawnego zakresu kryminalizacji omawianego przestępstwa, począwszy od uzyskania przez Polskę niepodległości aż do obecnie obowiązujących aktów prawnych. W pracy znalazła się szczegółowa analiza dogmatyczna omawianego przestępstwa zawierająca przegląd poglądów przedstawianych zarówno w doktrynie jak i w orzecznictwie. Podczas analizy dogmatycznej przestępstwa położono szczególny nacisk na wykładnię przepisów. Omówione zostały również wszystkie formy stadialne przestępstwa niegospodarności i sankcje karne przewidziane na gruncie art. 296 k.k. Osobne rozdziały zostały poświęcone problematyce zgody dysponenta dobrem oraz zagadnieniu odpowiedzialności podmiotu zbiorowego za przestępstwo niegospodarności. Analizie zostały również poddane przepisy wyłączające odpowiedzialność za przestępstwo niegospodarności umiejscowione w ustawach mających na celu przeciwdziałanie pandemii koronawirusa. W pracy ujęto problematykę zbiegu przestępstwa niegospodarności z innymi przepisami. W końcowym rozdziale znalazły się rozważania dotyczące realizacji zasady nullum crimen sine lege oraz zasady subsydiarności prawa karnego na gruncie art. 296 k.k.

The aim of the study is to comprehensively characterise the offence of mismanagement stipulated in Article 296 of the Penal Code, taking into account the historical-legal scope of criminalisation of the offence in question, starting from the attainment of independence by Poland until the currently binding legal acts. The paper contains a detailed dogmatic analysis of the crime in question including a review of the views presented both in the doctrine and in the jurisprudence. During the dogmatic analysis of the crime, particular emphasis was placed on the interpretation of the provisions. All stage forms of the offence of mismanagement and criminal sanctions provided for under Article 296 of the Penal Code are also discussed. Separate chapters are devoted to the problem of consent of the disposer of an asset and the issue of liability of a collective entity for the offence of mismanagement. The analysis also covers the provisions excluding responsibility for the offence of mismanagement located in laws aimed at counteracting the coronavirus pandemic. The paper considers the problem of concurrence of the offence of mismanagement with other provisions. The final chapter includes considerations on the implementation of the principle of nullum crimen sine lege and the principle of subsidiarity of criminal law on the basis of Article 296 of the Criminal Code.