Chciałabym […] żebyśmy przestali traktować takie rzeczy jak coś normalnego” – doświadczenie ulicznego molestowania seksualnego w treściach publikowanych w kobiecej grupie na Facebooku

Celem pracy jest analiza zjawiska molestowania seksualnego w przestrzeni publicznej i przedstawienie go jako problemu społecznego, dotyczącego większej grupy kobiet, które uczą się na co dzień z nim mierzyć. Molestowanie seksualne jest zjawiskiem powszechnym, jednak niedostatecznie rozpoznawalnym i nazywanym. Ulicę analizuję jako przestrzeń upłciowioną, jako szczególne „pole walki”, strukturę odbieraną i postrzeganą odmiennie ze względu na płeć. Stawiam hipotezę, iż to zinternalizowane poczucie wstydu prowadzi do godzenia się z molestowaniem seksualnym jako częścią funkcjonowania w przestrzeni publicznej. Całość opisana jest, za Pierre’em Bourdieu (1998), w szerszym kontekście odtwarzania patriarchatu przez same kobiety, jak i przemocy seksualnej jako aktu dominacji. Głównym problemem badawczym poruszanym w pracy jest sposób upłciowienia struktury społecznej, jaką jest przestrzeń publiczna. W centrum uwagi znajduje się zróżnicowanie odczucia bezpieczeństwa i swobody ze względu na płeć, w tym między innymi praca wykonywana przez kobiety na rzecz swojego bezpieczeństwa. Drugi, powiązany z pierwszym problem dotyczy tego, w jakim zakresie normalizowanie molestowania seksualnego przez kobiety wynika ze społecznie konstruowanego poczucia wstydu, wiążącego się z ciałem i seksualnością. Badanie opiera się na jakościowej analizie treści, wyszukiwanych po słowach kluczach, publikowanych na wyłącznie kobiecej grupie Dziewczyny Wiecie Więcej DWW na Facebooku między 2018 a 2023 rokiem. Przedstawione są typy sytuacji, z którymi spotykają się kobiety, ich reakcje, obejmujące zarówno podejmowane działania, jak i emocje, a także refleksje na temat zjawiska molestowania seksualnego i kontekstu, w jakim ono występuje. Z badania wynika z jednej strony złość i rozczarowanie polskim społeczeństwem, prawem oraz organami ściągania, z drugiej duża potrzeba sprawczości i podejmowanie działań oddolnych.

The aim of the study is to analyze the phenomenon of sexual harassment in public spaces and present it as a social problem affecting a larger group of women who deal with it on a daily basis. Sexual harassment is a common yet insufficiently recognized and named phenomenon. I analyze the street as a gendered space, a particular battlefield, a structure perceived differently based on gender. I hypothesize that internalized shame leads to tolerating sexual harassment as part of functioning in public space. The entire description is framed, following Pierre Bourdieu (1998), in the broader context of the reproduction of patriarchy by women themselves and sexual violence as an act of dominance. The main research problem addressed in the study is how the social structure that is public space is gendered. The focus is on gender differences in feelings of safety and freedom, including but not limited to the work women do for their safety. The second problem, related to the first, concerns the extent to which the normalization of sexual harassment by women results from socially constructed feelings of shame related to the body and sexuality. The study is based on a qualitative analysis of content, searched by keywords, published in the exclusively female Facebook group Dziewczyny Wiecie Więcej DWW between 2018 and 2023. The types of situations women face, their reactions, including both the actions they take and their emotions, are presented, as well as their reflections on the phenomenon of sexual harassment and the context in which it occurs. The study reveals both anger and disappointment with Polish society, law, and law enforcement on one hand, and a strong need for agency and grassroots action on the other.