Sundarar. Tewaram 7.5, 7.15, 7.32

Sundarar (Cuntarar; „Piękny / Przystojny”) lub Sundaramurtti (Cuntaramūrtti; „Ten, Który Ma Piękną Postać”) to poeta tamilski żyjący w VIII lub IX w., należący do grupy 63 najanmarów (nāyaṉmār; ‘przywódca’), świętych śiwaickich wczesnego okresu bhakti (VI–IX w.). Wedle tradycji miał pochodzić z rodziny bramińskiej z Aruru (Ārūr). Pozo-stawił po sobie 100 (w niektórych wydaniach 101) utworów, głównie w formie hymnów w dziesięciu strofach (patikam; ‘dziesiątka’). Ich tematem jest pobożne oddawanie czci Śiwie i opiewanie miejsc świętych, w których ten bóg przebywa.