Przebieg gradacji kornika w Tatrach w latach 2018-2020

Owady kambiofagiczne powodują zamieranie drzew iglastych w wielu obszarach. Wzrost temperatury powietrza, występowanie silnych wiatrołomów, ale także starzenie się lasów, tworzą korzystne warunki rozwoju dla chrząszczy. Wykorzystując narzędzia teledetekcyjne jesteśmy w stanie, ocenić powierzchnie uszkodzonych drzew oraz wypracować model detekcji zmian. Używając danych Sentinel-2, przeprowadzono dla lasu iglastego Tatrzańskiego Parku Narodowego analizę gradacji kornika drukarza w okresie 2018 – 2020. Na pojedynczym zobrazowaniu z roku 2018 przeprowadzono klasyfikacje form pokrycia terenu. Metodą Support Vector Machine wyznaczono 6 klas: las iglasty, las liściasty, polany, skały posusz, wycinka / wiatrołom. W klasyfikacji wieloczasowej w okresie 2018 – 2020 metodą detekcji zmian Raster stacking, utworzono 3 klasy: bez zmian, posusz, wycinka/wiatrołom. Klasyfikacja pojedynczego zobrazowania osiągnęła dokładność całkowitą 97,1%, a dla klasyfikacji wieloczasowej osiągnięto odpowiednio 98,3 – OA. W przeprowadzonej analizie zmian w okresie 2018-2020 w zdrowym lesie iglastym wykazano, że kornik, sanitarna wycinka drzew oraz występowanie wiatrołomów spowodowały uszkodzenie lasu na powierzchni 16,9 km². Co stanowi 25% procent powierzchni lasu iglastego.