Kinslayer and Sleeping Sorcerer: A Peritextual Analysis of the Covers of Michael Moorcock’s Elric Saga

Elryk z Melniboné, postać stworzona przez Michaela Moorcocka, od ponad 60 lat stanowi źródło inspiracji dla artystów wizualnych. Choć wybór pojedynczego, definiującego wizerunku spośród ich prac jest niemożliwy, to wszystkie łączą pewne powtarzające się elementy. Praca dotyczy okładek książek oraz czasopism przede wszystkim w wykonaniu trzech artystów: Briana Lewisa, Michaela Whelana oraz Roberta Goulda. Ich interpretacje, pochodzące z trzech kolejnych dekad, są analizowane przez pryzmat teorii paratekstu Gérarda Genetta w odniesieniu do fantastyki. Wybór artystów, którym poświęcono uwagę, został podyktowany przez wypowiedzi Michaela Moorcocka na temat jego własnych preferencji dotyczących interpretacji Elryka oraz przez stopień, w jaki ilustracje odzwierciedlają zmiany w sposobie przedstawienia bohatera na przestrzeni lat. Analiza postępujących wraz z czasem różnic w jego wyglądzie zewnętrznym oraz atrybutach, do których należy oręż oraz elementy związane z czarodziejstwem, pozwala dostrzec wyraźny kierunek, w którym podążały zmiany. Wraz z rosnącą liczbą tekstów opisujących przygody Elryka oraz ze wzrostem jego rozpoznawalności zarówno pośród czytelników Michaela Moorcocka jak i osób szerzej związanych z literaturą, ilość pojawiających się na okładkach elementów unikalnych dla Melnibończyka również się zwiększała. Zjawisko pozwala wysnuć wniosek, że interpretacje graficzne postaci fantasy opierają się na znanych potencjalnym czytelnikom motywach do czasu uzyskania statusu rozpoznawalnych, który umożliwia wprowadzenie symboli bardziej spersonalizowanych i prawdopodobnie obcych niezaznajomionemu odbiorcy.

Elric of Melniboné, a character created by Michael Moorcock, has been a source of inspiration for visual artists for more than 60 years. Although it is impossible to choose a single, defining image from among their works, they all share certain recurring elements. The work concerns book and magazine covers primarily by three artists, Brian Lewis, Michael Whelan and Robert Gould. Their interpretations, dating from three consecutive decades, are analysed through the lens of Gérard Genette's theory of paratext in relation to fantasy. The choice of artists considered was dictated by Michael Moorcock's statements about his own preferences for interpreting Elric, and by the extent to which the illustrations reflect changes in the way the character has been depicted over the years. An analysis of the progressive changes in his external appearance and attributes, which include weapons and elements associated with wizardry, makes it possible to see a clear direction in which change has taken place. As the number of texts describing Elric's adventures grew together with his recognition, both among Michael Moorcock's readers as well as those more broadly associated with literature, the number of elements unique to the Melnibonéan appearing on the covers also increased. The phenomenon allows to draw the conclusion that graphic interpretations of fantasy characters are based on themes familiar to potential readers until these characters reach a recognisable status, when it becomes possible to introduce symbols that are more personalised and probably unknown to the unacquainted viewer.