Naruszenie czci w reportażu i felietonie dziennikarskim – analiza wybranych orzeczeń sądowych

Problem odpowiedzialności za słowo to jedno z istotniejszych zagadnień związanych z istnieniem mediów. Kwestia ta pozostaje w ścisłym związku z ochroną czci, zajmującą szczególne miejsce wśród dóbr osobistych. Mimo znaczenia wspomnianej wartości liczba procesów prasowych na tle jej naruszeń utrzymuje się od wielu lat na wysokim poziomie. Obserwując istniejące orzecznictwo dotyczące omawianej kwestii wyraźnie widać, że szczególnie częstej ocenie sądów podlegają zarzuty formułowane w stosunku do reportaży dziennikarskich i felietonów. Reportaż dziennikarski, należący do gatunków publicystycznych dopuszcza, a nawet wymusza interpretację przez dziennikarza omawianego tematu. Osobista ocena musi jednak opierać się na sprawdzonych faktach. Felieton jest natomiast osobistym komentarzem lub też satyryczną interpretacją obserwowanych przez autora wydarzeń lub zjawisk. Istotne więc wydaje się pytanie o to, czy w kontekście wzorca gatunkowego, który nie podlega ocenie sądów istnieją cechy gatunkowe zwiększające ryzyko naruszenia czci? Jakie działania dziennikarza przygotowującego omawiany gatunek prowadzą do naruszenia dobrego imienia? Zarysowane zjawiska zostaną omówione na podstawie wybranych orzeczeń wydanych przez polskie sądy.