Reżimy środków ograniczających (sankcji) w Unii Europejskiej - zarys instytucjonalizacji

Celem artykułu jest syntetyczna analiza podstaw prawnych oraz instytucjonalizacji sankcji w unijnej wspólnej polityce zagranicznej i bezpieczeństwa. Sankcje nazywane środkami ograniczającymi (restrictive measures) stały się jednym z głównych, trwałych i ważnych instrumentów, a zarazem elementów wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa, budowania podmiotowości i tożsamości międzynarodowej Unii Europejskiej. Artykuł przedstawia w zarysie proces wprowadzania sankcji do porządku prawnego UE – od stosowania sankcji niemających umocowania prawnomiędzynarodowego w latach 80. XX w. do istniejącego obecnie rozbudowanego reżimu prawnopolitycznego. Poruszona została również kwestia wzrastającego zróżnicowania reżimów sankcji, jak też ich prawomocności.

The article aims to provide a synthetic analysis of the legal basis and institutionalization of sanctions in the EU’s common foreign and security policy. Called restrictive measures, they have become one of the main, permanent and important instruments, as well as elements of the common foreign and security policy, building the Union’s subjectivity and international identity. The article outlines the process of introducing sanctions into the EU’s legal order, from the application of sanctions without authorization in international law in the 1980s to the existing extensive legal and political regime. The issue of a growing diversity of sanction regimes, as well as their legitimacy, is also addressed.