Traumatyzować czy tabuizować? Narracje holokaustowe w literaturze dziecięcej

Celem artykułu jest namysł na sposobami prezentacji Holokaustu w literaturze dziecięcej wydanej w Polsce w XXI wieku (między innymi w Kotce Brygidy Joanny Rudniańskiej oraz w Dymie Antóna Fortesa i Joanny Concejo). W centrum rozważań znajdują się takie zjawiska, jak antysemityzm czy śmierć bohaterów, uznawane przez badaczy i krytyków za nieodpowiednie dla dziecięcego odbiorcy, odczytane w nurcie badań nad tabu w literaturze dziecięcej (Bogusława Sochańska i Justyna Czechowska) i skonfrontowane z groźbą „traumatyzacji” odbiorcy (Małgorzata Wójcik-Dudek). Analiza wybranych utworów dowodzi, że Zagłada zagościła w literaturze dla dzieci tylko pozornie, wiele tematów szczegółowych jest bowiem wciąż pomijanych przez autorów.

The article investigates the ways of representing the Holocaust in children’s literature published in Poland in the 21st century (e.g. Joanna Rudniańska’s Kotka Brygidy and Smoke by Antón Fortes and Joanna Concejo). Phenomena such as anti-Semitism or death of the main character, called by researchers and critics inappropriate for a young audience, are analyzed with the use of the research on taboo in children’s literature (Bogusława Sochańska and Justyna Czechowska) as well as confronted with the threat of “traumatization” of the young reader (Małgorzata Wójcik-Dudek). The analysis proves that the Shoah only appears to be well-represented in children’s literature as many topics are still omitted.