Figury deskrypcji w poemacie „O zabiciu Młodzianków” Giambattisty Marina-Anonima

Niniejsza praca przedstawia analizę najbardziej charakterystycznych fragmentów partii deskryptywnych poematu O zabiciu Młodzianków Giambattisty Marina-Anonima. Punktem wyjścia dla przedstawionych rozważań są toposy locus horridus i locus amoenus, które tworzą przestrzeń w poemacie. Analiza przedstawiona w rozdziale pierwszym dotyczy omówienia strategii deskrypcji oraz wskazania klasycznych figur retorycznych, które kształtują zmysłowość dzieła – ekfrazy, hypotypozy, enargei. W rozdziale drugim opisany został topos locus horridus oraz najbardziej wyraziste przykłady realizacji figur deskrypcji. Ostatnia część pracy jest poświęcona toposowi locus amoenus; zostały tu przedstawione przykłady kontrastów między przestrzenią przerażającą i przyjemną.

The thesis presents an analysis of the most characteristic descriptive parts of Giambattista Marino’s La Strage de gl’Innocenti in Polish anonymous translation. The starting point for the presented considerations is the topos locus horridus and locus amoenus, which create space of the poem. The analysis presented in the first chapter concerns the discussion of the strategy of description and classical rhetorical figures that shape sensuality of the poem, i.e. ekphrasis, hypotyposis, enargeia. The second chapter describes the topos locus horridus and presents the most expressive examples of the figures of descriptio. The last chapter of the thesis is devoted to the topos locus amoenus and demonstrates examples of contrasts between locus horridus and pleasant places.