RAP. Subkultura buntu i protestu jako symbol ery ponowoczesnej

Fragmentaryczność i wielowariantowość w poszukiwaniu własnej hiperindywidualności jest zakotwiczona w kreatywności symbolicznej jednostki, która nieustannie kształtuje swoją własną, niepowtarzalną tożsamość, swoje „ja”. Poszukiwanie nowego, łączenie, mieszanie, wybieranie, a także pogoń „za nowością” miesza się tu z mirażami i wykorzystywaniem elementów dotychczasowego kapitału subkulturowego, dając nową ponowoczesną jakość. W wyniku tego jednostka, ponowoczesny uczestnik subkultury rap, zarówno w Polsce jak i na Ukrainie, stara się odróżnić od innych, zinterpretować siebie w optyce kontry do głównego nurtu i w oparciu o doświadczenie swoje bądź subkulturowe, buntuje się przeciw otaczającemu światu absolutnie. Brak aprobaty dla rzeczywistości przejawia się w postawie buntu, sprowadzanej często do estetycznych kodów, symboli i znaków charakterystycznych dla subkultury rap. Jest to jednak raczej protest niż bunt, gdyż nie zakłada aktywności behawioralnej, ale jest werbalizowany określeniem stanu rzeczy. Osoby utożsamiające się z subkulturą rap wykazują wielorakość źródeł tożsamości indywidualnej, kulturowej i społecznej. Zarówno system wartości, jak i styl życia, poprzez uczestnictwo w wybranych formach działalności subkulturowej, ubiór i jego elementy są ściśle powiązane z postrzeganiem świata przez te osoby. Młodzież często identyfikuje się jednocześnie z różnymi ruchami subkulturowymi, a przynależność do kilku subkultur świadczy o wielorakiej tożsamości respondentów i potwierdza stawianą hipotezę. Język rapu posiada bogate zasoby leksykalne i wzbogaca zasób współczesnego języka potocznego. Przysposabianie subkulturowej leksyki jest ściśle powiązane z utożsamianiem się z grupą. Myślenie w konkretnych kategoriach subkulturowych i interpretowanie rzeczywistości nie jest obojętne wobec życiowych motywacji i osiągania celu przez jednostkę. Używanie socjolektu rapu i znajomość słów slangowych, podkreśla bowiem przynależność społeczną jednostki i określa jej tożsamość. Postawa buntownicza kierowana jest głównie na ludzi i przedmioty, rzadziej zjawiska abstrakcyjne. Silne związki z USA, w którym rap się zrodził, widoczne są przede wszystkim w warstwie leksykalnej zarówno Polaków jak i Ukraińców. Wybiórcza bilingwalność adaptowana jest do realiów społeczno-politycznych i aktualnych problemów kraju. Nie mniej w takim samym stopniu zarówno pomaga ona tłumaczyć, jak i narzuca sama w sobie sposób widzenia i interpretowania rzeczywistości. Wywiady przeprowadzone z respondentami świadczą o tym, że język rapu wywołuje emocje i skłania do przemyśleń nad otaczającym światem. Zjawiskami, które wyzwalają bunt w fatalistycznych, pełnych egocentryzmu tekstach piosenek rapowych są niesprawiedliwość, nierówność, władza, brak perspektyw, ograniczenia, a bunt ma sens tylko wtedy jeśli jest działaniem grupowym. Największym problemem niepokojącym respondentów jest niski poziom życia, ale dla osób z Polski bardziej niepokojące jest bezrobocie, zakłamanie, bieda i brak perspektyw na przyszłość, dla osób z Ukrainy natomiast to korupcja, brak perspektyw na przyszłość, niesprawiedliwość i politycy. Najważniejszymi wartościami dla Polaków są miłość, zdrowie, przyjaźń, wolność i szacunek, zaś dla Ukraińców przyjaźń, zdrowie, samorealizacja, wolność i miłość. W języku rapu zawarta jest istota tej subkultury, bowiem treści piosenek zawierają prowokowany przez bodźce otaczającego świata przekaz charakteryzujący i charakterystyczny dla tego ruchu młodzieżowego. Język owego przekazu ukonkretnia strukturę pojęciową, za pomocą której osoby utożsamiające się z subkulturą rap opisują swój świat, nie odrzucając przy tym suwerenności drugiego człowieka, jego przynależności do innej subkultury, czy słuchanego przez niego rodzaju ulubionej muzyki. Należy więc wysnuć wniosek, że bunt i protest przeciw zastanej rzeczywistości w tekstach piosenek rapu, który przybiera formę fatalistyczną, jest skutkiem problemów z wieloraką i płynną tożsamością. Fragmentation and a large variety in search of one’s own hyperindividuality is anchored in symbolic creativity of an individual who constantly forms its own unique identity. The search for new, blending, selecting, and the pursuit of "the new" mixes here with mirages and employing the existing subcultural assets, giving a new postmodern quality. As a result, the individual, a postmodern participant of rap subculture, both in Poland and Ukraine, is trying to distinguish oneself from others, interpret oneself in opposition to the mainstream and, based on one’s own experience, rebel against the world. Lack of approval for the reality emerges as acts of rebellion, which often comes down to aesthetic codes, symbols and signs characteristic of rap subculture. It is, however, a protest rather than rebellion since it does not involve behavioral activity, but it is verbalized by defining the status quo. People identifying with rap subculture have a multitude of sources of individual, cultural and social identity. Both their system of values and lifestyle, through participation in selected forms of subcultural activities, clothing, and accessories, are closely related to the perception of the world by such persons. Young people often identify themselves with different subcultures at the same time. Belonging to several subcultures shows multiple subcultural identities of respondents and confirms the dissertation’s hypothesis. Rap jargon is rich and broadens the vocabulary of contemporary language. Adapting the subcultural lexis is closely connected with identifying oneself with a group. Thinking in terms of specific subcultural categories and interpretation of reality is not indifferent to the individual’s life motivations and accomplishments. For the identity of the individual is emphasized by the usage of social dialect and knowledge of slang words. Rebellious attitude is directed primarily at people and objects, rarely abstract phenomena. Strong ties with the US, where rap has originated, are visible primarily in lexical layer of both Poles and Ukrainians. Selective bilingualism is adapted to the socio-political reality and current problems of the country. To the same extent it helps to explain and imposes its own way of seeing and interpreting the real world. Interviews with respondents indicate that rap language evokes emotions and leads to reflection on the world around us. Events that trigger rebellion in the fatalistic, full of self-centeredness rap lyrics are injustice, inequality, power, lack of prospects and limitations. Defiance makes sense only if it is a group action. The biggest problem worrying the respondents is low standard of living. However, for the Polish people unemployment, as well as hypocrisy, poverty and lack of prospects for the future are more disturbing. The Ukrainians on the other hand dread corruption, lack of prospects for the future, injustice and politicians. Key values for Poles are love, health, friendship, freedom and respect. Ukrainians cherish friendship, health, self-fulfillment, freedom and love. The essence of this subculture is expressed in the language of rap since the content of the songs incorporates the key message inspired by stimuli of the surrounding world characteristic of this youth movement. Language of this transfer specifies the ontology by means of which people identifying with the rap subculture describe their world, not discarding the sovereignty of another man, their affiliation with another subculture, or their favorite kind of music. It must therefore be concluded that rebellion and protest against the reality in the lyrics of rap, which takes a fatalistic form is the result of problems with multiple and unstable identity.