El papel de las mujeres y sus restricciones en la Casa de Bernarda Alba de Federico García Lorca

Niniejsza praca koncentruje się na roli kobiet i ich ograniczeniach w dramacie „La Casa de Bernarda Alba” Federico García Lorca z 1936 roku, kluczowym dziele literatury hiszpańskiej XX wieku. Lorca przedstawia życie w patriarchalnej Hiszpanii wraz z napięciami społecznymi i psychologicznymi. Bernarda Alba, centralna postać, narzuca surową dyscyplinę córkom, kreując patriarchalną kontrolę i represję. Córki, różniące się osobowościami i reakcjami na narzucone ograniczenia, odzwierciedlają różne formy oporu jak i zarówno podporządkowania. Lorca eksploruje złożoność kobiecej tożsamości i wewnętrzne konflikty wynikające z życia w restrykcyjnym środowisku. Analiza obejmuje także symbolikę imion postaci, które definiują ich charaktery i postępowania. ,,Personaje fantasma”, czyli postać, która choć nigdy nie pojawia się na scenie, jest kluczową figurą, która wywołuje napięcia i konflikty między siostrami. Poprzez szczegółową analizę postaci, relacji między nimi, oraz użytych symboli, praca ta stara się ukazać głębię i złożoność kobiecej egzystencji w patriarchalnym społeczeństwie. Federico García Lorca, stworzył dramat, który stanowi uniwersalne studium na temat ograniczeń, oporu i tożsamości kobiet.

This work focuses on the role of women and their limitations in the play The House of Bernarda Alba by Federico García Lorca, written in 1936, a key work of 20th-century Spanish literature. Lorca depicts life in patriarchal Spain along with social and psychological tensions. Bernarda Alba, the central figure, imposes strict discipline on her daughters, creating patriarchal control and repression. The daughters, with different personalities and reactions to the imposed restrictions, reflect various forms of resistance as well as submission. Lorca explores the complexity of female identity and the internal conflicts arising from living in a restrictive environment. The analysis also includes the symbolism of the characters' names, which define their personalities and actions. The phantom character, that is, a character who never appears on stage, is a key figure that provokes tensions and conflicts among the sisters. Through a detailed analysis of the characters, their relationships, and the symbols used, this work aims to show the depth and complexity of female existence in a patriarchal society. Federico García Lorca created a drama that constitutes a universal study on the limitations, resistance, and identity of women.

Esta obra se centra en el papel de las mujeres y sus limitaciones en la obra de teatro La casa de Bernarda Alba de Federico García Lorca, escrita en 1936, una obra clave de la literatura española del siglo XX. Lorca presenta la vida en la España patriarcal junto con las tensiones sociales y psicológicas. Bernarda Alba, la figura central, impone una estricta disciplina a sus hijas, creando un control y represión patriarcales. Las hijas, con personalidades y reacciones diferentes a las restricciones impuestas, reflejan diversas formas de resistencia así como de sumisión. Lorca explora la complejidad de la identidad femenina y los conflictos internos resultantes de vivir en un entorno restrictivo. El análisis también incluye la simbología de los nombres de los personajes, que definen sus caracteres y comportamientos. Personaje fantasma, es decir, un personaje que nunca aparece en escena, es una figura clave que provoca tensiones y conflictos entre las hermanas. A través de un análisis detallado de los personajes, sus relaciones y los símbolos utilizados, este trabajo intenta mostrar la profundidad y complejidad de la existencia femenina en una sociedad patriarcal. Federico García Lorca creó un drama que constituye un estudio universal sobre las limitaciones, la resistencia y la identidad de las mujeres.