Polskość w sercu stepu: tożsamość narodowa społeczności polskiej w Kazachstanie

W pracy przeprowadza się analizę rozumienia pojęcia tożsamości narodowej przez polską diasporę w Kazachstanie, skupioną wokół organizacji polonijnych. Autor opisuje kontekst historyczno-społeczny: pojawienie się Polaków na terenie współczesnej republiki w czasach carskich, następnie deportacje w latach trzydziestych i czterdziestych dwudziestego wieku. Później nakreślona jest sytuacja narodowościowa w niepodległej Republice Kazachstanu. W części metodologicznej autor przedstawia rozmaite teorie odnoszące się nacjonalizmu, w tym podejścia Ernesta Gellnera, Anthony’ego Smitha i Rogersa Brubakera. Opisuje także sposób, w jaki na temat narodu myślano w Związku Radzieckim. Wykorzystana jest także kulturowa koncepcja narodu Antoniny Kłoskowskiej. Po przedstawieniu metodologii badania, autor przechodzi do wniosków wyciągniętych z analizy. Główny z nich to podział tożsamości narodowej wśród kazachstańskiej Polonii na dwa rodzaje: pasywną, charakteryzującą się brakiem zainteresowania w rozwój znajomości kultury lub języka polskiego oraz aktywną, związaną z odwrotnym podejściem, a więc zaangażowaniem w życie Polonii oraz żywym zainteresowaniem polską kulturą. Podkreślany jest także ogromny wpływ działalności ambasady Polskiej na aktywność polskiej diaspory, a dokładniej organizacji polonijnych.

The study analyzes the understanding of the concept of national identity by the Polish diaspora in Kazakhstan, centered around Polish organizations. The author describes the historical and social context: the appearance of Poles on the territory of the modern republic in the tsarist era, followed by deportations in the 1930s and 1940s of the twentieth century. Later, the national situation in the independent Republic of Kazakhstan is outlined. In the methodological section, the author presents various theories relating to nationalism, including the approaches of Ernest Gellner, Anthony Smith and Rogers Brubaker. He also describes how the nation was thought of in the Soviet Union. Antonina Kloskowska's cultural concept of the nation is also used. After presenting the methodology of the study, the author moves on to the conclusions drawn from the analysis. The main one is the division of national identity among the Kazakh Polish community into two types: passive, characterized by a lack of interest in developing knowledge of Polish culture or language, and active, associated with the opposite approach, i.e. involvement in the life of the Polish community and a keen interest in Polish culture. The great influence of the Polish embassy's activities on the activity of the Polish diaspora, and more specifically, Polish organizations, is also emphasized.