«Jeden z braci, człowiek bardzo prosty i niewinny, przyszedł i powiedział im: „Tej nocy miałem przerażającą wizję.”» - Obraz pobożności świeckich bohaterów epizodycznych w hagiografii na przykładzie „Żywotu Piotra Iberyjczyka”

Celem tej pracy jest odtworzenie modelu pobożności, jaki przedstawiony jest w pochodzącym z przełomu V i VI wieku Żywocie Piotra Iberyjczyka autorstwa Jana Rufusa w stosunku do świeckich postaci epizodycznych. Analizie poddane zostały 124 przypadki różnych praktyk pobożnościowych wykonywanych przez bohaterów epizodycznych, które zostały podzielone między 3 podstawowe typy relacji człowieka: relację z Bogiem, relację z drugim człowiekiem oraz relację z samym sobą, która w pracy utożsamiana jest z ascezą. Wyniki zostały następnie zsyntetyzowane w oparciu o częstotliwość występowania i rozbudowanie opisów poszczególnych praktyk. Synteza wniosków umożliwiła stworzenie dwóch modeli pobożności, różniących się skalą. Pierwszy z nich, określony w pracy mianem uniwersalnego, przedstawia koncepcję człowieka pobożnego w wizji autora Żywotu Piotra Iberyjczyka. Drugi związany jest z mniejszymi grupami, dzielonymi na podstawie kryteriów takich jak płeć czy zamożność, i umożliwia próbę odtworzenia pobożności tych grup.