„Wacława dzieje” Stefana Garczyńskiego - próba interpretacji utworu w kontekście tradycji badawczej

Praca ma na celu przybliżenie nierozpatrywanych dotychczas lub niewyczerpanych przez badaczy aspektów dzieła Stefana Garczyńskiego. W rozdziale pierwszym przedstawiona zostaje biografia autora oraz jego relacja z Adamem Mickiewiczem. Zawiera także reakcję Mickiewicza na Wacława dzieje, upamiętnioną w drugim kursie wykładów w Collège de France. Rozdział drugi wskazuje na rolę, jaką pełni w życiu głównego bohatera religia, wobec której podejmuje aktywny bunt. Pojawia się tam także postać Nieznajomego, utożsamiana z kreacją bohatera demonicznego, usiłującego odwieść Wacława od postanowień, które ten tworzy po konfrontacji z przedstawicielami społeczeństwa polskiego w karczmie. W rozdziale trzecim rozpatrywane są zagadnienia związane z miłością – począwszy od zaprezentowania dziewiętnastowiecznego dysonansu zawierającego się w koncepcji tego uczucia, poprzez kazirodczą relację Wacława z siostrą Heleną. W tej części pracy miejsce ma także próba ukazania roli, jaką ten związek pełni w życiu głównego bohatera. Rozdział czwarty poświęcony jest zagadnieniu genologii. Podjęte w nim rozważania dotyczą podtytułu dzieła, w którym autor zawiera wskazówkę dotyczącą gatunkowości, a także analizę innych gatunków literackich, które można odszukać w tekście. Ostatni problem poruszony w poniższej analizie Wacława dziejów skupia się na osobie narratora i sposobie prowadzenia narracji w dziele Garczyńskiego.