Wspólnota a sprawiedliwość. Komunitariańskie krytyki teorii Rawlsa

W Teorii Sprawiedliwości Rawls dokonuje krytyki utylitaryzmu, będącej wówczas dominującą teorią moralną w sferze anglosaskiej, zarzucając tej doktrynie, że daje niepewne racje na rzecz wolności podstawowych. W jej miejsce proponuje własną koncepcję sprawiedliwości jako bezstronności, która to koryguje. W jej ramach proponuje dwie zasady, które mają regulować społeczną kooperację. Jak twierdzi Rawls, społeczeństwo zorganizowane wokół tych zasad, które nie zakładają żadnej koncepcji dobra, będzie mogło zawiązać stabilną wspólnotę polityczną. Z tym poglądem nie zgadza się Michael Sandel, który sądzi, że opiera się on na wątpliwych podstawach. W szczególności, uważa, że milcząco zakłada się koncepcję czystego, autonomicznego podmiotu woli. Poprzez szczegółową analizę krytyczną Teorii Sprawiedliwości, Sandel próbuje wskazać na niepokojące konsekwencje dla wspólnoty politycznej, które płyną wraz z przyjęciem tego założenia. Poniższa praca prześledzi Rawlsa drogę myślową od krytyki utylitaryzmu do argumentacji na rzecz dwóch zasad sprawiedliwości. Zostaną zidentyfikowane elementy, które później staną się podstawą analiz Sandela, a następnie szczegółowo omówiona zostanie jego praca Liberalizm a Granice Sprawiedliwości. Na końcu zostanie dokonana krótka ewaluacja debaty między tymi dwoma autorami.

In A Theory of Justice, Rawls criticizes utilitarianism, the dominant moral theory in the Anglo-Saxon sphere at the time, accusing this doctrine of providing uncertain reasons for basic freedoms. In its place, he proposes his own conception of justice as fairness, which corrects this. Within its framework, he proposes two principles that are to regulate social cooperation. According to Rawls, a society organized around these principles, which do not assume any conception of the good, will be able to establish a stable political community. Michael Sandel disagrees with this view. He believes, that it rests on questionable foundations. In particular, he believes that the concept of a pure, autonomous subject of will is implicitly assumed. Through a detailed critical analysis of A Theory of Justice, Sandel tries to point out the disturbing consequences for the political community that flow from the acceptance of this assumption. This paper will trace Rawls's thought from the critique of utilitarianism to the argument for two principles of justice. The elements that will later form the basis of Sandel's analyses will be identified, followed by a detailed discussion of his work Liberalism and the Limits of Justice. Finally, a brief evaluation of the debate between the two authors will be made.