Atmosfera afektywna Warszawy w „Złym” Leopolda Tyrmanda

W literaturoznawstwie coraz większą uwagę przywiązuje się do interdyscyplinarnych podejść, które umożliwiają bardziej kompleksowe i wielowymiarowe odczytania tekstów literackich. Zauważalny jest również wzrost zainteresowania nowymi narzędziami analitycznymi. Praca skupiona jest wokół atmosfery afektywnej, dotychczas nieobecnej w literaturoznawstwie, a znajdującej zastosowanie głównie w socjologii oraz badaniach nad przestrzenią. W pracy podjęto próbę adaptacji tej kategorii do badań literackich. Pojęcie atmosfery afektywnej stanowi dla nich obiecującą perspektywę – umożliwia głębsze zrozumienie związków między przestrzenią a emocjami w literaturze. Celem pracy jest odczytanie atmosfery afektywnej Warszawy rekonstruowanej na kartach „Złego” Leopolda Tyrmanda. Pisarz, szczególnie wrażliwy na architekturę, odtwarza w powieści atmosferę afektywną miasta istniejącego realnie. Analiza atmosfery afektywnej Warszawy w powieści Tyrmanda nie tylko wzbogaca interpretację powieści, ale także dowodzi tego, że interdyscyplinarne podejście może prowadzić do nowych, istotnych odkryć w badaniach literackich.