Sportswashing w kreacji wizerunku państwa autorytarnego na przykładzie Igrzysk Olimpijskich w Pekinie w latach 2008 i 2022

Praca magisterska podejmuje analizę zjawiska „sportswashingu” i jego wpływu na budowanie wizerunku państwa autorytarnego, na przykładzie Igrzysk Olimpijskich w Pekinie w 2008 i 2022 roku. „Sportswashing”, definiowany jako wykorzystywanie wydarzeń sportowych do poprawy międzynarodowego wizerunku państw o kontrowersyjnych politykach, jest kluczowym elementem strategii publicznego PR, szczególnie w reżimach autorytarnych. Praca przedstawia, jak Chiny zastosowały „sportswashing” by zyskać na prestiżu oraz poprawić swój wizerunek. Analiza porównawcza pokazuje, że po Igrzyskach w 2008 roku wizerunek Chin uległ znaczącej poprawie, ukazując je jako państwo rozwijające się dynamicznie, z dużym potencjałem gospodarczym i technologicznym. W kontekście Igrzysk w 2022 roku, wizerunek Chin również się wzmocnił, jednakże ich rosnąca potęga zaczęła budzić obawy wśród społeczności międzynarodowej, prowadząc do bardziej zróżnicowanej reakcji na arenie globalnej.

The thesis undertakes an analysis of the phenomenon of “sportswashing” and its impact on the image-building of an authoritarian state, using the 2008 and 2022 Beijing Olympics as an example. “Sportswashing,” defined as the use of sporting events to enhance the international image of countries with controversial policies, is a key element of public PR strategies, especially in authoritarian regimes. The paper shows how China used “sportswashing” in both cases to gain prestige and improve its relations with other countries. The comparative analysis shows that after the 2008 Games, China's image improved significantly, portraying it as a dynamic developing country with strong economic and technological potential. In the context of the 2022 Games, China's image has also strengthened, however, its growing power has begun to raise concerns among the international community, leading to a more nuanced response on the global stage.