Myślenie wśród cyfrowych nie-ludzi. Kolonizacja analogowego przez cyfrowe

Niezależnie od tego, czy początków procesu cyfryzacji szukać będziemy w okresie budowy pierwszego pełnoprawnego komputera cyfrowego niedługo po II wojnie światowej czy w dziewiętnastowiecznych szkicach i projektach Charles’a Babbage’a, wiemy na pewno, że cyfryzacja jest procesem, który postępuje w czasie. W omawianej rozprawie przyjmuję rozumienie cyfryzacji jako procesu wchodzenia cyfrowych nie-ludzi do kolektywów wcześniej zdominowanych przez ludzi i przyglądam się temu, jak ów proces przebiega, jakie rodzi konsekwencje i jakie odbywają się w jego toku negocjacje. Obserwacje prowadzę w trzech kolektywach: wśród dziennikarzy i redaktorów lokalnej gazety, wśród cyfrowych archeologów zajmujących się dokumentacją 3D i wśród stylometrów. Posługuję się tym zestawem pojęć zaczerpniętych m.in. z teorii aktora-sieci, kognitywistycznych badań Edwina Hutchinsa i studiów nad oprogramowaniem (software studies) Lwa Manovicha. Poczynione obserwacje służą mi do postawienia i dowodzenia kilku tez.

Wherever and whenever we seek the beginning of the process of digitization, whether during the construction of a first computer soon after World War II, or in the designs and sketches Charles Babbage worked on in the 19th century, we are sure that digitization is a process which develops over time. In my doctoral thesis I define digitization as a process in which digital non-humans enter the collectives previously dominated by humans. I also watch how this process of digitization develops, what consequences it introduces and what kinds of negotiations take place as it advances. The observations lead me to formulate four theses.