Zastosowanie metod wizualizacji danych przestrzennych populacji gatunków krylozależnych

Celem poniższej pracy było wykazanie najbardziej odpowiednich metod wizualizacji danych dotyczących gatunków krylozależnych. Wybór pingwinów z rodzaju Pygoscelis był uzasadniony nie tylko szerokim zakresem czasowym i łatwym dostępem do danych tematycznych, ale również ich istotną rolą w kontekście systematycznie postępujących na obszarach polarnych zmian klimatycznych. Wykonano dwie wiodące serie map — pierwsza z ogólnym rozkładem przestrzennym populacji lęgowych pingwina białookiego, białobrewego oraz maskowego i druga, bardziej szczegółowa seria, przedstawiająca zmiany liczebności populacji lęgowych tych gatunków w podobszarze 48.1. Opracowane zostały również przykłady mniej znanych sposobów prezentacji danych takie jak wykres drzewa czy kartodiagram segmentowy. Dodatkowo w pracy porównano najczęściej wykorzystywane metody wizualizacji danych przestrzennych. Opisano negatywne i pozytywne aspekty każdej nich, przeanalizowano trudności z jakimi musi mierzyć się kartograf podczas analiz takiego typu informacji, a także zwrócono uwagę na przydatność różnych sposobów wizualizacji w kontekście prezentacji wybranego rodzaju zjawisk.