Autoenografia i analiza historiograficzna zarządzania procesem budowania networkingu dla potrzeb jednostki naukowej

Niniejsza praca poświęcona została odpowiedzi na pytanie, w jaki sposób badany autoetnograficznie proces tworzenia networkingu dla jednostki naukowej może być zinterpretowany poprzez kategorie historiograficzne zaproponowane przez Andrzeja Wierzbickiego. Wspomniane kategorie zostały zmodyfikowane na potrzeby badań przez co ostateczna ich forma prezentuje się następująco: centralizacja – decentralizacja (władzy), optymizm – pesymizm, które pozostały w oryginalnej wersji, struktury – pracownicy oraz wewnętrzne – zewnętrzne (wzorce). Przedstawiony został temat badań etnograficznych oraz teoria zarządzania projektami, a analizie poddany został proces tworzenia networkingu dla katedry naukowej w perspektywie etnografii i zarządzania projektami. W trakcie pisania pracy projekt został wstrzymany, a powodem tego był między innymi nadmiar zaufania do zebranej w pośpiechu grupy oraz skromna wrażliwość na potrzeby zespołu. W procesie opisanym w niniejszej pracy kategorie Andrzeja Wierzbickiego przedstawiały się następująco. W kategorii centralizacja – decentralizacja panowało zróżnicowanie, jednak ze względu znaczną ilość delegowanych zadań, wynik przeważył na stronę decentralizacji. W drugiej parze kategorii to pesymizm był widocznie dominujący. Grupa mimo kilku utrudnień pochodzących z zewnątrz, podejmowała znaczną ilość błędnych decyzji i w działała w sposób mało elastyczny. W kategorii struktury – pracownicy również da się zauważyć wyraźną dominację po stronie pracowników. Po stronie zespołu leżała duża część decyzyjności, samodzielność działań, a sam projekt był oparty na pracownikach i ich gotowości do. W kategorii wewnętrzne – zewnętrzne stosowane były przede wszystkim rodzime wzorce, które wspomagane były zewnętrznymi wzorcami sporadycznie, w momentach poszukiwania pomysłów i weny twórczej.