Kryzysy wizerunkowe w branży lotniczej

Praca licencjacka zatytułowana „Kryzysy wizerunkowe w branży lotniczej” szczegółowo analizuje zjawisko kryzysów medialnych w lotnictwie, koncentrując się na zarządzaniu komunikacją kryzysową i wpływie tych wydarzeń na wizerunek linii lotniczych. Celem pracy jest zidentyfikowanie efektywnych strategii zarządzania kryzysowego oraz obszarów wymagających ulepszeń, bazując na analizie przypadków z ostatnich lat. Wstęp pracy definiuje cel i strukturę dokumentu, wprowadzając czytelnika w tematykę kryzysów wizerunkowych. Kolejny rozdział skupia się na teorii kryzysów wizerunkowych, prezentując definicje, modele zarządzania kryzysowego (takie jak modele Finka, Gonzalez-Herrero i Pratta oraz Mitroffa) oraz rolę mediów w kryzysach. Trzeci rozdział analizuje specyfikę branży lotniczej, jej historię, charakterystykę, oraz wpływ kryzysów na funkcjonowanie linii lotniczych. Przedstawia także przykłady kryzysów, które wpłynęły na politykę i praktyki branżowe, takie jak ataki z 11 września 2001 roku, kryzys finansowy z 2008 roku, erupcja wulkanu Eyjafjallajökull w 2010 roku oraz pandemia COVID-19. Rozdział czwarty zawiera studia przypadków, analizując konkretne kryzysy medialne, takie jak incydent z United Airlines Flight 3411, kryzys Boeinga 737 MAX, awaria systemu informatycznego British Airways oraz wypadek Asiana Airlines Flight 214. Każdy przypadek jest badany pod kątem przyczyn, przebiegu, reakcji zarządzania oraz długoterminowych konsekwencji dla przewoźników. Piąty rozdział skupia się na analizie reakcji na kryzysy, oceniając strategie zarządzania kryzysowego, efektywność komunikacji kryzysowej oraz wpływ kryzysów na finanse firm lotniczych. Wnioski i rekomendacje w szóstym rozdziale podsumowują kluczowe nauki z pracy, oferując zalecenia dla branży lotniczej dotyczące unikania błędów z przeszłości oraz skuteczniejszego zarządzania kryzysami w przyszłości. Praca kończy się podsumowaniem i bibliografią, gdzie zebrano źródła wykorzystane do opracowania analizy. Dokument dostarcza cennych wniosków i praktyk, które mogą służyć jako przewodnik dla przyszłych działań w zarządzaniu kryzysowym w branży lotniczej.

The undergraduate thesis, entitled Image crises in the aviation industry, analyzes in detail the phenomenon of media crises in aviation, focusing on crisis communication management and the impact of these events on the image of airlines. The purpose of the work is to identify effective crisis management strategies and areas for improvement, based on case studies from recent years. The paper's introduction defines the purpose and structure of the paper, introducing the reader to the topic of image crises. The next chapter focuses on the theory of image crises, presenting definitions, models of crisis management (such as the Fink, Gonzalez-Herrero and Pratt and Mitroff models) and the role of the media in crises. The third chapter examines the specifics of the airline industry, its history, characteristics, and the impact of crises on airline operations. It also presents examples of crises that have affected industry policies and practices, such as the September 11, 2001 attacks, the 2008 financial crisis, the 2010 eruption of the Eyjafjallajökull volcano, and the COVID-19 pandemic. The fourth chapter contains case studies, analyzing specific media crises such as the United Airlines Flight 3411 incident, the Boeing 737 MAX crisis, the British Airways IT system failure and the Asiana Airlines Flight 214 accident. Each case is examined in terms of causes, course, management response and long-term consequences for carriers. The fifth chapter focuses on analyzing the response to crises, assessing crisis management strategies, the effectiveness of crisis communications and the impact of crises on airline company finances. Conclusions and recommendations in the sixth chapter summarize key learnings from the work, offering recommendations for the airline industry to avoid past mistakes and to manage crises more effectively in the future. The paper concludes with a summary and bibliography, where the sources used to develop the analysis are gathered. The paper provides valuable lessons and practices that can serve as a guide for future crisis management efforts in the aviation industry.