Analiza i leksykograficzny opis struktury słownika Lindego na potrzeby dygitalizacji

W pracy została przeanalizowana i opisana makro- i mikrostruktura sześciotomowego "Słownika języka polskiego" opracowanego przez Bogumiła Samuela Lindego (Warszawa 1807-1814), głównie na przykładzie jego czwartego wydania będącego reprintem wydania drugiego. Nastawiona jest ona na teoretyczny opis zagadnień, który ma być jednocześnie podstawą do bezpośrednich zastosowań. Opisane więc zostały szczegółowo takie zagadnienia jak ogólna budowa słownika (w tym rozplanowanie graficzne strony, podział na tomy i ich zawartość), makrostruktura z uwzględnieniem budowy żywej paginy, mikrostruktura (budowa artykułu hasłowego), a ponadto przedstawione zostały zagadnienia związane z wielojęzycznością słownika. Dostępne w bibliotekach cyfrowych dygitalizacje słownika Lindego praktycznie mają charakter obrazów stron (skanów) pozbawionych zaawansowanych możliwości przeszukiwania za pomocą narzędzi komputerowych. Od jakiegoś czasu dostępna jest wersja z OCR (rozpoznaniem tekstu) z wyszukiwarką, jednakże są to dopiero wstępne niedoskonałe próby. Ulepszona wersja elektroniczna w połączeniu z wyspecjalizowaną wyszukiwarką leksykograficzną mogłaby być wykorzystywana m.in. przez pracownie słowników historycznych do wprowadzania odwołań do słownika Lindego. Polskie słowniki historyczne, jak np. "Słownik polszczyzny XVI wieku" oraz "Słownik języka polskiego XVII wieku i 1. połowy XVIII wieku" zawierają bowiem odsyłacze do tego słownika i można byłoby z korzyścią dla czytelnika dodać linki do odpowiednich haseł. Ponadto może zainteresować ona polonistów, osoby badające słownictwo, historię i kulturę z tego okresu, leksykografów. Ze względu na wielojęzyczność słownika, może stać się także przedmiotem zainteresowania innych językoznawców, tym bardziej, że w przeszłości słownik wywarł wpływ na leksykografię innych krajów, np. czeski słownik Josifa Jungmanna czy rosyjski słownik Władimira Dala.