Percepcja czasu w ADHD. Wpływ wizualnej dystrakcji na poprawność odtwarzania interwałów czasowych u dorosłych z Zespołem Nadpobudliwości Psychoruchowej

W ostatnich latach zauważono, że osoby z Zespołem Nadpobudliwości Psychoruchowej z Zaburzeniami Koncentracji Uwagi (ADHD) cechują się zaburzoną percepcją czasu, czego efekty widoczne są w zadaniach polegających na odtwarzaniu interwałów czasowych. Dodatkowo twierdzi się, że zewnętrzne dystraktory wpływają na estymację czasu osób z ADHD, przy czym istnieją dane sugerujące, że obecność dodatkowego bodźca niezwiązanego z czynnikiem głównym może poprawiać wyniki zadań wykonywanych przez osoby z ADHD. W celu sprawdzenia tego założenia, przeprowadzono badanie na 58 dorosłych osobach z ADHD, 45 osobach bez stwierdzonego ADHD i 6 osobach w trakcie procesu diagnostycznego. W badaniu wykorzystano kwestionariusz ADHD Self Report Scale (ASRS-vI.I) oraz zrealizowano eksperyment polegający na reprodukcji interwałów o długości 2, 4, 6, 12, 24 i 36 sekund. Uczestnicy mieli za zadanie przez określony czas obserwować główny bodziec w postaci czerwonego światła oraz odtworzyć jego długość za pomocą światła zielonego. Eksperyment składał się zarówno z prób, w trakcie których prezentowano jedynie główny bodziec, jak i z prób, w ramach których poza głównym bodźcem pokazywano także dodatkowo wizualny dystraktor. Badanie potwierdziło poprawę wyników w zadaniach, w których występował dystraktor, jednak ta tendencja nie była zależna od deklaracji diagnozy ADHD. Nie potwierdzono także, aby osoby ze zdiagnozowanym ADHD popełniały więcej błędów w reprodukcji interwałów w porównaniu do grupy kontrolnej. W dyskusji podkreślono konieczność powtórzenia badania na większej liczbie osób dorosłych wraz z dopasowaniem uczestników do grup badanych zarówno na podstawie zadeklarowanej diagnozy jak i nasilenia cech ADHD.