Stopa zwrotu z wykształcenia wyższego w Polsce według grup kierunków studiów

Celem niniejszego artykułu jest oszacowanie stopy zwrotu z dodatkowego roku edukacji na poziomie wyższym w Polsce w podziale na grupy kierunków kształcenia. Dla celów analizy empirycznej wykorzystano porównawczo dwa zbiory danych: Badania aktywności ekonomicznej ludności (BAEL) oraz Międzynarodowego badania kompetencji osób dorosłych (PIAAC). Skorzystanie z drugiego zbioru pozwoliło na rozwiązanie problemu metodologicznego, który pojawił się wskutek pominięcia zdolności osób pracujących w równaniu płac. W artykule szacowano stopy zwrotu z dodatkowego roku kształcenia wykorzystując standardowe oraz rozszerzone równania płac Mincera z korektą ze względu na nielosową selekcję do próby pracujących. Na tej podstawie uzyskano wyniki, które wskazują na dość istotne zróżnicowanie premii z kształcenia według grup kierunków, przy czym najwyższe jej wartości uzyskano dla grup kierunków „Technika, przemysł, budownictwo” oraz „Zdrowie i opieka społeczna”.

The aim of the study was to estimate the rate of return of an additional year of schooling in Poland by fields of study. Two datasets were used for the comparison of results: the Labour Force Survey (LFS) and the Programme for the International Assessment of Adult Competencies (PIAAC). The PIAAC dataset presents a unique opportunity to address important methodological issue of omitted ability bias. The rates of return of an additional year of schooling were estimated using standard and augmented Mincer wage equations, controlling the non-random selection of the sample of employees. The results show some variation in the rates of return by fields of study, indicating the highest returns for engineering, technology and construction, as well as for health.