Liudprand of Cremona’s Mythology of the Liudolfings. Creating a dynasty’s history in the 10th century

The 10th century is very important for the vision of the past of Germany. For a long time German historians assumed that in that time, or to be specifi c, in the year of Henry the Fowler‘s coronation in 919, the German kingdom was created. This thesis is about Liudprand of Cremona’s Antapodosis, one of the most important chronicles of that age, and the way it presented history of the Saxon dynasty, known also as either the Ottonians, or the Ludolfi ngians. This is explained and presented by showing stories from the chronicle and comparing them with other sources of that time. Among them, Widukind of Corvey’s Res Gestae Saxoniae and continuation of Regino of Prüm’s chronicle have to be noted. This comparative study is not only limited to texts written by the authors close to the Ottonian court, as the similarities to the works from diff erent kingdoms and diff erent times of the Middle Ages are also discussed. These are as diff erent as the lives of saints from the Anglo-Saxon kingdoms, or panegyrics of the rulers of the Kingdom of Italy. By the comparative approach with the use of mentioned sources, it is explained, how Liudprand wrote his text and how it should be interpreted. This is compared with how Frutolf of Michelsberg, a very important chronicler living at the cross of 11th and 12th century, read Liudprand’s and Widukind’s texts. He used them to create his own vision of the Saxon dynasty’s reign. Finally, in the thesis it is shown how, since the Unifi cation in the 19th century till today, German historians present the happenings described by Liudprand of Cremona in their works. By this comparison, it is possible to show what really was written in the 10th century sources, how much they were important for later Middle Ages and how historians approach them while writing their own narrations about the past. Wiek X jest bardzo ważny dla wyobrażenia o przeszłości Niemiec. Przez dłuższy czas to właśnie w tym okresie historycy niemieccy umieszczali i umieszczają początek państwa niemieckiego. Wskazując konkretnie na 919 rok, czyli rok koronacji Henryka I Ptasznika na króla. Poniższa rozprawa poświęcona jest sposobowi, w jaki jedna z najważniejszych kronik tego wieku – Antapodosis Liudpranda z Cremony - prezentuje historię dynastii Saskiej, zwanej także Ottonami, czy też Liudolfingami. Osiągnięte jest to poprzez pokazanie poszczególnych opowieści, zawartych w kronice i porównanie z innymi źródłami z epoki. Wśród nich należy wymienić Res Gestae Saxoniae Widukinda z Korbei, jak i kontynuację kroniki Reginona z Prüm. Komparatystyka nie ogranicza się jednak tylko do tekstów autorów związanych z dworem Ottonów, a sięga dalej. Wskazywane są podobieństwa do utworów pochodzących z innych królestw, czy innych okresów w historii średniowiecza. Chodzi tu tak o żywoty świętych z królestw Anglosaskich, jaki i panegiryki na cześć władców królestwa Italii. Dzięki metodzie komparatystycznej, z wykorzystaniem wspomnianych źródeł, pokazany jest sposób, w jaki Liudprand konstruował swój tekst, oraz jak należy go rozumieć. Następnie owe ustalenia są porównane z tym, jak Frutolf z Michelsberga, bardzo ważny kronikarz przełomu XI i XII wieku, odczytywał dzieła Liudpranda i Widukinda, które stanowiły podstawę jego interpretacji panowania dynastii Saskiej. Na końcu zaś omówione jest, jak te same wydarzenia są opisywane przez historyków niemieckich od czasu zjednoczenia w XIX wieku, aż po dzień dzisiejszy. Poprzez zderzenie tych trzech poziomów badań można z jeden strony pokazać, co w rzeczywistości mówią nam źródła X wieczne, dlaczego były one ważne w późniejszym średniowieczu, jak i w jaki sposób historycy do nich podchodzą tworząc swoje wielkie narracje o przeszłości.