Pod skrzydłami Rzeczypospolitej. Emigracja gruzińska w Polsce 1921-1939

W 1921 r. Generał dywizji Władysław Sikorski, szef polskiego sztabu generalnego - po uzyskaniu zgody Ministerstwa Spraw Zagranicznych i po pozytywnej opinii Sztabu Generalnego - zgodził się przyjąć Gruzinów do Szkoły Podchorążych Piechoty w Warszawie. Poza względami polityczno-wojskowymi wzięto również pod uwagę fakt, że ówczesny rząd gruziński w latach 1917 i 1918 zajmował pozytywne stanowisko wobec formujących się wówczas polskich jednostek na Kaukazie, mimo że nie istniał jeszcze samodzielny polski rząd. . Jednostki te uzyskały również znaczną pomoc od rządu gruzińskiego i jego mieszkańców. Jak zaznaczył polski dyplomata Tytus Filipowicz, dotacje wyniosły wówczas grubo ponad dziesięć milionów franków francuskich. Następnie zauważył: „Należy to podkreślić, że rząd gruziński nie przedstawił Polsce żadnego rachunku finansowego ze względu na przyjazne stosunki między oboma krajami. Tak więc późniejszy zamierzony akt pomocy Gruzji w tak trudnych warunkach emigracyjnych był także wyrazem wdzięczności i rodzajem rozliczenia ze strony Polski ”.