Ograniczenia w dowodzie z zeznań świadka ze względu na osobę

Praca stanowi analizę okoliczności, w których dana osoba nie może być świadkiem oraz kiedy może odmówić złożenia zeznań w całości lub odpowiedzi na pytanie. Dodatkowo, praca omawia przypadki niejednoznaczne, co do których zachodzi wątpliwość co do faktu, czy daną osobę można przesłuchać w charakterze świadka, a jeżeli tak to w jaki sposób. Takie wątpliwości zachodzą w przypadku osób, którym przysługuje immunitet dyplomatyczny, bądź Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej. Pierwszy rozdział pracy poświęcony jest przedstawieniu zarysu problematyki. Omówione w nim zostają podstawowe różnice między niemożliwością bycia świadkiem a prawem odmowy złożenia zeznań oraz odmowy odpowiedzi na pytanie. W drugim rozdziale przedstawione są wszystkie wyłączenia kodeksowe, a także przypadki niejednoznaczne. Omówione zostaje zarówno samo brzmienie przepisu, jak i co przez niego należy rozumieć. W niektórych przypadkach pojawia się spór w doktrynie. Prezentowane są stanowiska obu stron. Trzeci rozdział poświęcony jest prawu odmowy złożenia zeznań, gdzie scharakteryzowany jest cel samego przepisu ustanawiającego ten przepis oraz porównanie z innym aktem prawnym, także regulującym proces. W trzecim rozdziale również omówione są okoliczności, w których świadkowie uprawnieni są do odmowy odpowiedzi na pytanie. Ze względu na materię szerzej omówiona jest tajemnica zawodowa na przykładzie zawodów prawniczych oraz kwestia tajemnicy spowiedzi duchownego. Praca zakończona jest podsumowaniem, gdzie zebrane są wnioski powstałe przy opracowywaniu wcześniejszych rozdziałów.