Meghan Markle's media portrayal in British and American tabloids and quality press at the time of “Megxit.” A corpus-based media discourse analysis

Niniejsza praca zajmuje się badaniem wizerunku medialnego Meghan Markle w brytyjskich i amerykańskich tabloidach i prasie opiniotwórczej w czasie ‘Megxitu’. Jej celem jest odkrycie czy księżna Sussex była w nich przedstawiana jako osoba sprawcza (eng. empowered) czy pozbawiona sprawczości (eng. disempowered). W tym celu stworzono cztery korpusy złożone łącznie ze 160 artykułów z internetowych wersji ośmiu gazet - dwóch z każdego rodzaju (tabloidy i prasa opiniotwórcza) z obu państw. Analiza dyskursu medialnego została oparta na badaniu korpusowym z użyciem internetowego narzędzia Sketch Engine, poprzez badanie na jakiej pozycji – podmiotu czy dopełnienia – częściej pojawia się ‘Meghan’. Aby mieć lepszą perspektywę na uzyskane wyniki, zostały one porównane z wynikami analizy wizerunku księcia Harry’ego, który został tu zbadany w analogicznych kontekstach. Co więcej, czasowniki najczęściej pojawiające się w kolokacjach z rzeczownikami ‘Meghan’ i ‘Harry’, użytymi jako podmiot lub dopełnienie, zostały poddane analizie konkordancyjnej, a większość czasowników została przypisana do klas semantycznych według typologii Beth Levin (1993), co ułatwia dalszą analizę podejścia wspomnianych gazet do osoby Meghan Markle w czasie ‘Megxitu’. Badanie wykazało, że Meghan Markle jest przedstawiona jako osoba sprawcza we wszystkich czterech rodzajach prasy. Jeżeli chodzi o zróżnicowane podejście mediów ze Stanów Zjednoczonych i ze Zjednoczonego Królestwa nie tylko do ‘Megxitu’, ale także do osoby księżnej, brytyjska prasa ma tendencję do prezentowania bardziej negatywnego podejścia niż amerykańska prasa. Inną różnicą między wizerunkiem medialnym książęcej pary w brytyjskich i amerykańskich mediach jest kto znajduje się w centrum uwagi – w pierwszym przypadku jest to Meghan, a w drugim jej mąż.

This thesis examines Meghan Markle’s media portrayal in the British and American tabloids and in British and American quality press during the time of ‘Megxit’. It aims to discover whether the Duchess of Sussex is presented as an empowered or as a disempowered person in them. In order to do so, four corpora combined in total of 160 articles from the online editions of eight newspapers – two of each kind (tabloid and quality press) from both countries – were created. The analysis is conducted with the help of corpus linguistics, more specifically with the online tool Sketch Engine, by analysing whether ‘Meghan’ appears in the articles more frequently in the subject or object position. To have a broader perspective on the obtained results, they are juxtaposed with results of an analysis of Prince Harry representation in the press, which is analogically conducted. Moreover, the verbs most frequently collocating with the lemmas ‘Meghan’ and ‘Harry’ are analysed with a concordance tool and most of the verbs are divided in semantic classes according to Beth Levin’s (1993) typology, which facilitates further analysis of the newspaper’s approach to Meghan Markle during ‘Megxit’. Overall, the findings indicate that Meghan Markle is presented as an empowered person in both types of press from both countries. When it comes to the different approaches of the British and the American media not only to ‘Megxit’ but also to the Duchess herself, the British press tends to present more negative attitude than the American one. Another difference between the British and the American representation of the Royal Couple is the fact that while British media put Meghan in the centre of attention, the American ones tend to focus on Prince Harry.