Obraz Boga w „Zdaniach i uwagach” Adama Mickiewicza

„Zdania i uwagi” stanowią moment przełomowy w twórczości Mickiewicza. Cykl powstaje bowiem w czasie, kiedy poeta po trudnych doświadczeniach życia prywatnego postanawia na nowo rozważyć kwestie egzystencjalne. Z tego powodu głównymi tematami tomu są relacje między człowiekiem a Absolutem, a także wizja samego Stwórcy. Celem niniejszej pracy jest wskazanie, w jaki sposób przedstawiono Boga w „Zdaniach i uwagach”, a także jak można scharakteryzować jego stosunki z człowiekiem. We wstępie przedstawione zostały pytania badawcze oraz stań badań. Rozdział pierwszy ma za zadanie wykazać, w jaki sposób cykl Mickiewicza czerpie z tradycji chrześcijańskiej i jakie biblijne motywy zostały wykorzystane przez poetę. Kolejna część pracy to omówienie poszczególnych cech, za pomocą których charakteryzowany jest Bóg w utworach. Rozdział trzeci przedstawia relację człowiek-Absolut. Ostatni, czwarty rozdział wprowadza kolejną postać, czyli szatana i przedstawia jego stosunki ze Stwórcą. Zakończenie natomiast stanowi podsumowanie obrazu Boga ukazanego w „Zdaniach i uwagach”.