Polski system penitencjarny w latach 70. XX wieku

W systemie penitencjarnym Polski lat 70. postępował wzrost represyjności wobec recydywistów i przeludnienie zakładów karnych, brakowało funkcjonariuszy Służby Więziennej rosło też zatrudnienie więźniów. Równolegle unowocześniano więzienia, odmładzano kadrę, więcej więźniów uczyło się w szkołach. Strategia rozwarstwienia pozwalała dostrzec potrzeby uwięzionych kobiet oraz sprawców przestępstw nieumyślnych. Od 1978 roku w więziennictwie zaczęły ujawniać się problemy ekonomiczne. Podstawą pracy były sprawozdania wewnętrzne centralnego i okręgowych zarządów zakładów karnych oraz teksty krytyków ówczesnego systemu penitencjarnego.

In the Polish penitentiary system of the 1970s, there was an increase in the repressiveness towards recidivists and overcrowding in prisons, coupled with a shortage of correctional officers and a rise in the employment of prisoners. At the same time, prisons were being modernized, the staff rejuvenated, and more prisoners were receiving education in schools. The stratification strategy allowed for recognizing the needs of incarcerated women and perpetrators of unintentional crimes. From 1978, economic problems began to emerge in the penitentiary system. The basis of work consisted of internal reports from the central and regional prison administrations, as well as texts by critics of the contemporary penitentiary system.'