Licencja
Zastosowanie sztucznej inteligencji w wymiarze sprawiedliwości - ujęcie komparatystyczne
Abstrakt (PL)
Sztuczna inteligencja rewolucjonizuje świat, a możliwości jej zastosowania rozciągają się na coraz większą liczbę dziedzin życia, w tym prawo. Praca magisterska poświęcona została omówieniu wykorzystania sztucznej inteligencji w wymiarze sprawiedliwości. Obejmuje ona Wprowadzenie, 7 rozdziałów i Konkluzje. Prowadzone rozważania mają na celu pokazanie, że wykorzystanie narzędzi AI w sądownictwie nie stanowi jedynie futurologicznej wizji, lecz w wielu państwach jest już integralnym elementem codziennej pracy sądów. W pracy scharakteryzowana została sztuczna inteligencja oraz jej systemy, a także zaprezentowane zostały przykładowe definicje. Praca została osadzona w kontekście doświadczeń zagranicznych odnoszących się do zastosowania systemów AI w sądownictwie. Potwierdzeniem tego są obszerne opisy i tabelaryczne podsumowania dorobku innych państw, m.in. Chin, USA, Brazylii czy Francji. Znaczna część pracy poświęcona została omówieniu działań na rzecz wypracowania ram prawnych sztucznej inteligencji, podejmowanych na szczeblu międzynarodowym, na forum Rady Europy i Unii Europejskiej. Choć większość dokumentów opublikowanych przez te organizacje nie ma charakteru wiążącego i stanowi wyłącznie przykład soft law, wyznacza istotne kierunki dla budowania ram prawnych. Działanie sztucznej inteligencji jako godnej zaufania, ukierunkowanej na człowieka i podlegającej jego nadzorowi jawi się jako konieczne, w szczególności w kontekście zagrożeń związanych z jej rozwojem. Zagrożeniom, jak i korzyściom płynącym z wykorzystania AI został poświęcony odrębny rozdział. W pracy omówione zostały także problemy polskiego wymiaru sprawiedliwości (z uwzględnieniem statystyk) oraz na podstawie doświadczeń zagranicznych i dostępnych polskich rekomendacji możliwe było zaprezentowanie propozycji wdrożenia AI do polskiego sądownictwa, jednocześnie przedstawiając w tym zakresie wnioski de lege ferenda.
Abstrakt (EN)
Artificial intelligence is revolutionising the world and the possibilities of its application are extending to more and more areas of life, including law. This work is dedicated to discussing the use of artificial intelligence in the justice. It consists of an Introduction, 7 chapters and a Conclusions. The discussion carried out aims to show that the use of artificial intelligence tools in the judiciary is not just a futurological vision, but in many countries is already an integral part of the daily work of the courts. The paper characterises artificial intelligence and its systems and provides illustrative definitions. The paper is set in the context of foreign experiences with the application of AI systems in the justice. This is evidenced by extensive descriptions and tabular summaries of the achievements of other countries, including China, the USA, Brazil and France. A significant part of the work is devoted to a discussion of efforts to develop a legal framework for AI at the international level, in the Council of Europe and the European Union. Although most of the documents published by these organisations are not binding and are only examples of soft law, they set important directions for the construction of a legal framework. The operation of artificial intelligence as trustworthy, human-oriented and subject to human oversight seems necessary, especially in the context of the risks associated with its development. A separate chapter is devoted to these threats, as well as to the benefits of AI. The paper also discusses the problems of the Polish judiciary (including statistics) and, on the basis of foreign experience and available Polish recommendations, manages to present proposals for the implementation of AI in the Polish judiciary, presenting de lege ferenda conclusions in this respect.